افزایش امیدها برای مقابله با خطرناک‌ترین نوع سرطان پستان

محققان با استفاده از نانوذرات برای کپسوله‌کردن دوکسوروبیسین نشان دادند که این ترکیب می‌تواند برای درمان نوع خطرناکی از سرطان پستان استفاده شود.

در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از سرطان‌های پستان از نوع سه‌گانه-منفی هستند؛ به این معنا که سلول‌های این نوع سرطان‌ها نسبت به گیرنده‌های پروژسترون، استروژن و HER2 پاسخ منفی می‌دهند. HER2 ژنی است که نقش مهمی در پیشرفت سرطان پستان ایفا می‌کند.

سرطان پستان نوع سه‌گانه-منفی، بسیار خطرناک بوده و به ‌سختی می‌توان آن را درمان کرد؛ چرا که به درمان‌های هورمونی یا درمان‌هایی که گیرنده HER2 را هدف قرار می‌دهد، پاسخ نمی‌دهد.

اخیراً محققان دانشگاه جرج واشنگتون نشان دادند که نانوذرات حاوی دوکسوروبیسین می‌توانند برای درمان این سرطان به‌کار روند. دوکسوروبیسین ماده‌ای رایج برای درمان سرطان است.

بیشتر بیماران مبتلا به سرطان پستان سه‌گانه-منفی دوز بالایی از دوکسوروبیسین را به همراه تاکسن و دسکلوفسفامید دریافت می‌کنند. در حدود ۲۵ تا ۴۵ درصد از این بیماران نسبت به این دارو پاسخ مثبت داده و امید به زندگی آن افزایش می‌یابد.

آدام فرادمن از محققان این پروژه می‌گوید: «نانوپزشکی مسیر تازه‌ای برای توسعه‌ی داروها ایجاد کرده‌است. فناوری‌ نانو مزایایی زیادی در این حوزه داشته و می‌توان از آن برای تشخیص و درمان استفاده کرد. این فناوری موجب شده تا دارو با تومور برهم‌کنش دقیق‌تری داشته و ایمنی درمان افزایش یابد.»

برای ارائه‌ی روشی اثربخش‌تر برای درمان سرطان سه‌گانه-منفی، این گروه تحقیقاتی فرمولاسیون‌های مختلفی را ارائه کرده‌اند که در آن‌ها از نانوذرات برای کپسوله کردن دوکسوروبیسین استفاده شده‌است. این نانوذرات می‌توانند ایمنی فرآیند را افزایش داده و مقاومت دارویی تومور سرطانی را بشکنند.

محققان با استفاده از این نانوذرات، زمان رهاسازی دارو را تنظیم می‌کنند، به‌طوری که اثربخشی دارو افزایش یافته و تعداد بیشتری از سلول‌ها از بین می‌روند.

در این پروژه سرنخ‌هایی برای ارائه‌ی راهبردهای جدید به‌منظور استفاده از فناوری‌  نانو برای مقابله با سرطان ارائه شده‌است.

نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان Nanoparticle-Encapsulated Doxorubicin Demonstrates Superior Tumor Cell Kill in Triple-Negative Breast Cancer Subtypes Intrinsically Resistant to Doxorubicin در نشریه‌ی Precision Nanomedicine به چاپ رسیده‌است.