پژوهشگران چسب پلیمری حاوی نانوذرات ساختند که به دندان‌پزشک کمک می‌کند تا ترمیم دندان را با کارایی بالا انجام دهد. این چسب مانع از تشکیل زیست‌فیلم روی بافت ترمیم شده دندان می‌شود.
چسب پلیمری نانویی برای کمک به دندانپزشکان
کسانی که مطب دندان‌پزشکی را با ایمپلنت جدید یا دندان پر شده ترک می‌کنند، میلیون‌ها باکتری در کمین آسیب زدن به دندان آن‌ها است. این باکتری‌ها می‌توانند روی بخش ترمیم شده زیست‌فیلم ایجاد کنند، جایی که قند یا دیگر کربوهیدارت‌ها می‌توانند محیطی اسیدی ایجاد کنند که به مرور دندان را از بین می‌برد یا در آن ترک‌هایی ایجاد می‌کند. این موضوع موجب می‌شود در مدت ده سال بعد از ترمیم، دندان یا بافت ایمپلنت شده دچار آسیب شود که به آن حفره ثانویه گفته می‌شود. این مشکل سالانه ۵ میلیارد دلار هزینه به دنبال دارد.
برای رفع این مشکل، محققان آزمایشگاه ملی اوک‌ریج با استفاده از پراش نوترونی نشان دادند که چگونه نانوذرات با خواص آنتی‌باکتریال می‌تواند به رفع این مشکل کمک کند. این نانوذرات با استفاده از یک چسب پلیمری بین دندان و کامپوزیت پرکننده قرار می‌گیرد.
فرناندو لوئیس استبان فلورز از محققان این پروژه می‌گوید: «این لایه چسب توسط دندان‌پزشک پیش از پر کردن دندان در حفره قرار می‌گیرد. کامپوزیت پرکننده دندان معمولا مستعد تشکیل زیست‌فیلم است. هرگونه نقصی در ساختار آن منجر به بروز ترک و در نهایت آسیب به دندان می‌شود.»
این گروه تحقیقاتی چسب پلیمری ساختند که در آن خواص آنتی‌باکتریال وجود دارد که مانع از بروز شکاف میان دندان و کامپوزیت می‌شود. در این چسب از نانوذرات اکسید تیتانیوم استفاده شده است.
روندینون از محققان این پروژه می‌گوید: «با ساخت این چسب، ما سطح نانوذرات اکسید تیتانیوم را با پروتئین و سیلان‌ها اصلاح کردیم تا عملکرد آن بهبود یابد. بنابراین، امکان اتصال کووالانسی چسب با دندان به‌وجود می‌آید. در قدم بعد با استفاده از پراش نوترونی به بررسی سازوکار این فرآیند پرداختیم و نشان دادیم که پروتئین چگونه به نانوذرات متصل شده و ذرات چگونه در این سامانه توزیع می‌شوند.»
نتایج نشان داد که نانوذرات به خوبی پخش شده و کاملا با چسب پلیمری سازگار هستند. همچنین تابش نور به این ذرات موجب فعالیت آنتی‌باکتریالی آن‌ها می‌شود.
