پژوهشگران لهستانی به مطالعه میزان رهایش نانوذرات نقره از باندهای زخم پرداختند و میزان دقت روش‌های مختلف تعیین مشخصات را مورد ارزیابی قرار دادند.
چه روشی برای تعیین رهایش نانوذرات نقره از باند زخم مناسب است؟
در برخی از باندها، از نانوذرات نقره برای تسریع التیام زخم استفاده می‌شود چرا که نانوذرات نقره دارای خواص آنتی‌باکتریال هستند. باند به آرامی نانوذرات را رهاسازی می‌کند اما اگر سرعت رهایش بالا باشد، ممکن است به سلول‌های انسانی آسیب برسد. بنابراین، اندازه‌گیری دقیق سطح نانوذرات نقره اهمیت زیادی دارد.
محققان دانشگاه علوم پزشکی ورشو با همکاری چند موسسه تحقیقاتی مختلف اقدام به اندازه‌گیری سطح نانوذرات با استفاده از الکتروفوریز ستونی کرده است. علاوه‌بر این طیف‌سنجی مرئی/فرابنفش نیز برای اندازه‌گیری غلظت نانوذرات به کار گرفته شده است و در عین حال از طیف‌سنجی جذب شعله‌ای نیز برای مشخص کردن مقدار نقره استفاده شده است. این گروه تحقیقاتی، اقدام به به بررسی باندهای زخم حاوی نانوذرات FKDP و Atrauman کردند.
در این پروژه باندها به مدت ۷۲ ساعت در سرم FBS قرار داده شد و در نهایت، میزان نانوذرات نقره موردمطالعه قرار گرفت. این گروه از دستگاه طیف‌سنج فرابنفش شرکت ترمو ساینتیفیک در طول موج ۲۱۴ نانومتر برای تعیین میزان رهایش نانوذرات استفاده کردند. بیشترین رهایش نانوذرات نقره در یکی از باندهای Autrauman دیده شد در حالی که باند FKDP رهایش بسیار آرام‌تری داشت. نویسندگان مقاله این پروژه چنین نتیجه‌گیری کردند که روش طیف‌سنجی مرئی/فرابنفش، نسبت به ترکیب شیمیایی ماتریکس حساس است.
برای افزایش دقت در اندازه‌گیری مقدار نقره رهایش یافته، از دستگاه اجیلنت HP3DCE استفاده شد که در آن شناساگر آرایه دیودی در طول موجب ۲۱۴ نانومتر داده‌ها را ثبت می‌کرد. نتایج نشان داد که دقت این دستگاه در سنجش میزان نانوذرات نقره رهایش یافته از طیف‌سنج مرئی/فرابنفش بیشتر است. هرچند به نظر می‌رسد تحقیقات بیشتری برای بهبود دقت این روش لازم است.
پژوهشگران از باند FKDP روی سلول‌های موش و انسان استفاده کردند، نتایج نشان داد که سلول‌های انسان نسبت به نقره مقاومت بیشتری نشان می‌دهد.
