پژوهشگران، آرایه‌ای از نانولوله‌های کربنی ساختند که می‌تواند تا ۸۰۰ برابر ابعاد اولیه خود کشیده شود اما عملکرد خود را از دست ندهد. با این جنگل نانولوله‌ای می‌توان پوست مصنوعی برای التیام و رصد فرآیند درمان زخم ساخت.
جنگلی از نانولوله‌های کربنی با قابلیت ارتجاع تا ۸۰۰ برابر حالت اولیه
یافته‌های اخیر محققان نشان می‌دهد که از آرایه‌های نانولوله‌های کربنی می‌توان برای توسعه فناوری قابل پوشیدن استفاده کرد.
پژوهشگران ابرخازنی ساختند که می‌تواند تا ۸۰۰ درصد کشیده شود و در عین حال عملکرد خود را حفظ کند. این ساختار قابلیت هزاران بار کشیده شدن را دارد بدون این که ساختار دچار مشکلی شود. از این آرایه‌ها می‌توان برای تولید سامانه الکترونیک قابل پوشیدن، ادوات زیست‌پزشکی قابل کاشت در بدن و همچنین بسته‌بندی هوشمند استفاده نمود.
نتایج این پروژه در نشریه Advanced Energy Materials به چاپ رسیده است.
چانگ‌یانگ کو از محققان دانشگاه ایالتی میشیگان می‌گوید: « کلید موفقیت این فناوری در راهبرد نوآورانه آن است که موجب شده تا آرایه‌هایی تراز شده از نانولوله‌های کربنی یا جنگلی از نانولوله‌ها را روی سطح ایجاد نمود.»
پوست هوشمندی را تصور کنید که می‌تواند روی سطح بدن سوخته بیمار قرار گیرد و در عین حال که به التیام زخم‌ها کمک می‌کند وضعیت سلامتی بدن را نیز رصد می‌کند.
کو می‌افزاید: « به جای این که یک فیلم نازک و قابل ارتجاع ساخته شود، ما این امکان را داریم که با استفاده از نانولوله‌های کربنی ساختار سه بعدی تولید کنیم که از هدایت الکتریکی بالایی برخوردار بوده و می‌تواند بسیار کارا باشد.»
بیشتر مردم تصوری که از فناوری قابل پوشیدن دارند، چیزی شبیه به ساعت اپل است، ابزاری که به تلفن همراه شما متصل می‌شود. در این مثال هر دو ابزار به باتری نیاز دارند. حال پوست هوشمندی را تصور کنید که زخم بیمار را التیام می‌دهد و در عین حال نیاز انرژی خود را نیز تامین می‌کند.
در آینده دانشمندان می‌توانند این فناوری را با بافت‌های زیستی ترکیب کرده و از آن برای تشخیص بیماری و رصد بهبودی بافت استفاده کنند.
این پوست مصنوعی در حد ۱۰ تا ۳۰ میکرومتر ضخامت داشته و قابلیت ذخیره‌سازی انرژی را نیز دارا است.
