ماحصل پایاننامه دکتری یکی از محققان دانشگاه آرکانساس، روشی است که با استفاده از آن می‌توان نانوذرات الگودهی شده از پروتئین را با هزینه‌ای بسیار کمتر از روش‌های رایج تولید کرد.
کاهش صد برابری هزینه تولید نانوذرات در یک پایاننامه دکتری
یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه آرکانساس موفق به ارائه روشی برای سنتز نانوذرات معدنی با کمک مواد زیستی شدند، فرآیندی که هزینه تولید دارو را کاهش می‌دهد.
در این راهبرد نیاز به خالص‌سازی مواد پپتیدی نیست، کاری که بسیار پرهزینه است. هزینه بالای خالص‌سازی پپتید از منبع پروتئینی، یکی از چالش‌های مهم برای تولید نانوذرات از زیست‌الگوها است.
این نانوذرات مبتنی بر مواد زیستی دارای خواص کاتالیستی بوده و می‌توان از آن‌ها برای تولید مواد دارویی و همچنین مواد شیمیایی صنعتی نظیر آمونیاک استفاده کرد.
ایمان مصلح از محققان این پروژه می‌گوید: «بزرگ‌ترین سوالی که ما پاسخ دادیم این است که چگونه می‌توان نیاز به خالص‌سازی پپتیدها برای تولید نانوذرات را رفع کرد. نتایج ما نشان داد که سطح خلوص، تاثیری روی رشد نانوذرات ندارد.»
این گروه با الهام از ساختارهای طبیعی، یک پپتید موسوم به Pd4 را به یک پروتئین فعال به نام پروتئین فلورسانس سبز متصل کردند تا نانوذرات پالادیم سنتز کنند. مشخصه‌یابی و آزمون‌های انجام شده نشان داد که سنتز مواد بسیار منظم می‌تواند بی‌نیاز از پپتیدهای خالص و گران‌قیمت انجام شود.
مصلح می‌گوید: «ما نشان دادیم که سنتز این نانوذرات از طریق مسیر مشابه هسته‌زایی و رشد نانوذرات پپتیدی خالص صورت می‌گیرد.»
با این روشی که تیم تحقیقات مصلح ارائه کرده است می‌توان نانومواد الگو گرفته از پروتئین‌های غیریکنواخت و ناخالص را با هزینه‌ای تقریبا صد برابر کمتر از روش‌های رایج تولید کرد.
این پروژه ماحصل پروژه دکتری مصلح در رشته مهندسی شیمی است که با نظارت استاد راهنمای او، باب بیتل انجام شده است.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Materials Letters به چاپ رسیده است.
