پژوهشگران نشان دادند که می‌توان از نانوذرات برای بهبود اثربخشی شیمی‌درمانی استفاده کرد. آن‌ها برای این کار نانوذراتی از جنس آهن ساختند که دارای پوششی از جنس پلیمر زیست‌سازگار است.
نانوذرات آهن دارای پوشش پلیمری در خدمت شیمی‌درمانی
محققان دانشگاه ایالتی میشیگان روشی ارائه کردند که می‌تواند دوز شیمی‌درمانی را با استفاده از فناوری‌نانو مدیریت کند.
شیمی‌درمانی روش درمانی بسیار دردناکی بوده که آسیب زیادی به بدن وارد می‌کند. این روش برای درمان بیماران سرطانی استفاده و موجب آسیب دیدن سلول‌های سالم بدن می‌شود و در عین حال سلول‌های سرطانی را نیز از بین می‌برد. برای حل این مشکل لازم است ابزاری دقیق برای رهایش دوز صحیحی از دارو به تومور سرطانی استفاده شود.
برایان اسمیت از دانشگاه ایالتی میشیگان و همکارانش، روشی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان رهایش داروی شیمی‌درمان را با دقت بالا انجام داد. در این روش از تصویربرداری ذرات مغناطیسی (MPI) و تزریق نانوذرات کامپوزیتی استفاده می‌شود. در واقع ذرات ابرپارامغناطیس و داروی شیمی‌درمانی دوکسوروبیسین با هم ترکیب می‌شوند.
برای مدیریت کامپوزیت نانوذرات، لازم است که این ذرات به‌صورت عامل کنتراست‌دهنده استفاده و به‌صورت خوراکی خورده شوند. از آنجایی که ذرات ابرپارامغناطیس هستند، بنابراین با استفاده از دستگاه MRI قابل مشاهده هستند. این کامپوزیت به‌گونه‌ای طراحی شده که در طول زمان از بین برود و یا در صورت رسیدن سیگنال‌های MRI دچار فروپاشی شوند. بنابراین رهایش دوکسوروبیسین انجام شده و نانوخوشه اکسید آهن دچار زوال ساختاری می‌شود. پزشک می‌تواند به سرعت محل دارو را تشخیص دهد.
براساس گزارش محققان، تغییر ذرات در طول زمان به همراه رهایش تدریجی دوکسوروبیسین که با استفاده از MPI رصد می‌شود به محققان اجازه می‌دهد تا ۱۰۰ درصد دارو را مدیریت کنند. آن‌ها با این روش می‌توانند نشان دهند که دارو چگونه می‌تواند روی بدن تاثیر گذارد و سلول‌های سرطانی چه مقدار از بین رفته‌اند و به‌صورت دقیقه به دقیقه فرآیند درمان قابل رصد است.
اسمیت می‌گوید: «این راهبرد که در آن از اکسید آهن دارای پوشش پلیمر زیست‌سازگار استفاده شده می‌تواند در آینده نزدیک وارد آزمون بالینی شود.»
