محققان با استفاده از نانوذرات سوپرپارامغناطیس موفق شدند تا سامانه‌ای برای رهایش دقیق و کنترل شده داروی شیمی‌درمانی ارائه کنند. در این روش آسیب دیدن بافت سالم به حداقل می‌رسد.
رهایش هوشمند داروی شیمی‌درمانی با نانوذرات سوپرپارامغناطیس
محققان دانشگاه میشیگان روشی برای مدیریت دوز داروی شیمی‌درمانی با استفاده از فناوری‌نانو ارائه کردند. شیمی‌درمانی روشی دردناک بوده که علاوه بر سلول‌های سرطانی به سلول‌های سالم نیز آسیب می‌زند به طوری که بعد از شیمی‌درمانی آسیب جدی به اندام‌های سالم بیمار نیز وارد می‌شود و در عین حال سلول‌های سرطانی نیز از بین می‌روند. بنابراین، بسیار مهم است که بتوان دوز داروی شیمی‌درمانی را تنظیم کرد و رهایش دقیقی را انجام داد.
برایان اسمیت، استاد رشته زیست‌پزشکی دانشگاه ایالتی میشیگان و همکارانش روشی برای این کار ارائه کردند که می‌تواند به پزشکان اجازه دهد تا رصد بسیار دقیقی از رهایش دارو در بدن بیمار داشته باشند. در این روش از نانوذرات مغناطیسی و روش تصویربرداری مغناطیسی (MPI) استفاده شده‌است به طوری که داروی دوکسروبیسین وارد ذرات سوپرپارامغناطیس می‌شود.
مدیریت کامپوزیت نانوذرات نیازمند استفاده از این کامپوزیت به‌عنوان عامل کنتراست دهنده است. این دارو به‌صورت خوراکی وارد بدن بیمار شده و از آنجایی که خواص سوپرپارامغناطیس دارد می‌تواند به سادگی در زیر دستگاه MRI مشاهده شوند.
این کامپوزیت به‌گونه‌ای طراحی شده که درصورت وارد شدن سیگنال‌های قوی MPI دچار فروپاشی شده و دوکسروبیسین رهاسازی می‌شود. با این کار دکتر می‌تواند محل دقیق دارو را در بدن شناسایی کند.
براساس اطلاعات منتشر شده، با رصد تغییرات ذرات در طول زمان می‌توان مدیریت داروی شیمی‌درمانی را با موفقیت انجام داد و در نهایت می‌توان دوز دارو را به‌صورت دقیقی تعیین کرد. با این روش پزشک می‌تواند هر دقیقه بداند که دارو کجا قرار دارد و چه تاثیری روی سلول‌های سرطانی دارد.
به اعتقاد محققان این پروژه، این روش می‌تواند قواعد بازی را در روش شیمی‌درمانی تغییر دهد چرا که پزشک می‌تواند هر مرحله از فرآیند رهایش دارو را با دقت رصد کرده و دارو را مدیریت کند. این روش شانس موفقیت درمان را در بیماران افزایش می‌دهد.
