برای دستکاری و به دام‌اندازی نانوذرات، محققان روشی به نام انبرک نانویی ارائه کردند که در آن ذرات شکننده و نانومقیاس نظیر باکتری، ویروس و پروتئین را می‌توان جابه‌جا کرد.
انبرک نانویی، ابزاری برای جابه‌جایی ویروس و پروتئین
پژوهشگران مرکز مهندسی و علم نانو روشی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان نانوذرات را با نور به دام انداخت و حرکت داد. نتایج این پروژه در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.
فناوری انبرک‌نانویی توسط سوویک گوش و آمباریش گوش از مرکز CeNSE توسعه داده شده است. در این روش پرتو لیزر روی ذره متمرکز شده و آن را به دام می‌اندازد؛ بنابراین می‌توان با این کار، ذرات نانومتری را حرکت داد. با این روش با اطمینان می‌توان گفت که نور ذره را به دام انداخته و حرکت می‌دهد. این راهبرد را می‌توان برای گیراندازی دقیق، انتقال و رهایش نانوذرات و نقاط کوانتومی به کار برد. از آنجایی که شدت نور کم است، این راهبرد غیرتهاجمی بوده و می‌توان از آن برای جابه‌جایی ذرات شکننده نوری نظیر باکتری، پروتئین و ویروس استفاده کرد.
براساس اطلاعات منتشر شده، روش به دام‌اندازی و دستکاری ذرات با نور، برای دریافت جایزه نوبل فیزیک انتخاب شده و یک دستاورد بزرگ تحقیقاتی قلمداد می‌شود. اما با انبرک نوری نمی‌توان نانوذرات را به دام انداخت و این روش کارایی لازم برای این کار را ندارد، چالشی که با نوآوری انبرک پلاسمونیک حل شد. در انبرک پلاسمونیک ذرات کوچک فلزی نظیر طلا یا نقره به دلیل تولید میدان الکترومغناطیس قدرتمند در اطراف خود می‌توانند با نور برهم‌کنش داده و به دام بی‌افتند.
انبرک پلاسمونیک محدودیت‌هایی دارد، برخلاف انبرک نوری، به‌صورت فیکس شده بوده و فقط می‌توان ذراتی که به آن نزدیک است را جذب نمود. از این رو محققان این گروه روش جدیدی ارائه کردند، آنها از صفحه‌های نانومقیاس نقره به‌عنوان انبرک پلاسمونیک استفاده کردند و این صفحه‌ها را با استفاده از پرتو لیزر متمرکز به حرکت در آوردند و در نهایت این سامانه همانند یک انبرک نوری کار کرد.
