محققان سریلانکایی موفق به ساخت نانوجاذبی برای جمع‌آوری نفت از آب شدند. ماده اولیه این جاذب از کارخانه‌های نساجی سریلانکا تامین می‌شود که با استفاده از فناوری‌نانو تبدیل به جاذب با کارایی بالا می‌شود.
تبدیل پسماند کارخانه نساجی به نانوجاذب در سریلانکا
موسسه نانوتکنولوژی سریلانکا (SLINTEC)، پیشگام در زمینه فناوری‌نانو و فناوری پیشرفته، جداساز پیشرفته روغن از آب را برای حذف زباله‌های مایع خطرناک از آب را آغاز کرده است، یک فرآیند پاکسازی که می‌تواند میلیاردها دلار برای اقتصاد صرفه‌جویی به ارمغان آورد.
پیش‌بینی می‌شود که هزینه نشت نفت در آب می‌تواند بین ۲٫۴ تا ۹٫۴ میلیون دلار باشد. در حالی که نمی‌توان به سادگی هزینه دقیق این کار را تخمین زد، متخصصان به دنبال روش‌هایی برای کاهش این هزینه و افزایش کارایی جداسازی هستند.
تحقیقی در سال ۲۰۱۲ در مورد تاثیر اقتصادی نشت نفت به اقیانوس توسط دانشگاه شیلات بریتیش کلمبیا انجام شد که تخمین زده می‌شود نشت نفت در سواحل شمالی بریتیش کلمبیا موجب هزینه اقتصادی تا ۱۸۹ میلیون دلار و برای پاکسازی ۲٫۴ میلیارد دلار نیاز است. اگر نشت نفت در مقیاس بزرگ انجام شود، هزینه برای اقتصاد منطقه ۳۰۸ میلیون دلار و برای پاکسازی ۹٫۴ میلیارد دلار خواهد بود.
همیندا جایاورا، مدیر اجرایی SLINTC، می‌گوید: «این جاذب‌های سیال می‌توانند با کارایی بالا مواد خطرناک را از آب جداسازی کنند.»
این محصول پس از سال‌ها تحقیق تولید شده و مواد مورداستفاده در آن از ضایعات کارخانه‌های نساجی است. با استفاده از فناوری‌نانو، سطح پارچه اصلاح شده و به‌عنوان یک جاذب سازگار با محیط‌زیست عمل می‌کند.
به گفته جایاورا تولید این محصول در سطح آزمایشگاهی به پایان رسیده و آن‌ها به دنبال شرکا اصلی به‌منظور تولید هستند.
روغن‌های مختلف و حلال‌های خطرناکی در صنایع استفاده می‌شوند که برای محیط‌زیست خطرناک هستند. بسیاری از کارخانه‌های پوشاک در سریلانکا وجود دارند که روزانه مقدار زیادی الیاف را به‌عنوان پسماند تولید می‌کنند. تنها بخش کمی از این الیاف قابل استفاده توسط کارخانه‌های دیگر است.
جایاورا می‌گوید: «فناوری‌نانو که در ساخت این مواد استفاده شده بسیار ساده و آسان بوده و نیاز به نیروی کار و زیرساخت گرا‌ن‌قیمت برای آن نیست.»
