با توجه به محدودیت‌های موجود در ذخیره اطلاعات دیجیتال، محققان از ترکیب زیست‌شناسی و فناوری‌نانو برای ذخیره‌سازی اطلاعات استفاده کردند.
ذخیره‌سازی اطلاعات دیجیتال با تلفیق فناوری‌نانو و زیست‌شناسی
گزارشی منتشر شده که در آن روشی برای حفظ داده‌های رمزگذاری شده ژنتیکی در مواد تولیدی رایج ارائه شده است. دانشمندان اعلام کردند که آینده حافظه دیجیتالی ممکن است داخل عروسک پلاستیکی کوچک باشد، عروسکی که با استفاده از چاپ سه‌بعدی تولید شده و اطلاعات DNA مصنوعی را درون خود دارد.
پژوهشگران اطلاعات DNA را درون هزاران کره شیشه‌ای میکروسکوپی قرار دادند به طوری که این اطلاعات در اثر گرم شدن پلاستیک در حین فرآیند تزریق و شکل‌دهی تغییر نمی‌کند. با توالی‌یابی یک قطعه پلاستیک تزریق شده حاوی این نوع DNA می‌توان دستورالعمل‌ها را استخراج کرد و نسخه بی‌عیب و نقص از این عروسک‌ها را تولید نمود.
نتایج این پروژه در نشریه Nature Biotechnology به چاپ رسیده است.
دانشمندان معتقدند اگر چه در مقایسه با هارد دیسک‌ها یا نوارهای معمولی، روش جدید ذخیره داده‌های DNA یک روز می‌تواند برای ذخیره اطلاعات دیجیتال به شکل‌های دلخواه استفاده شود. به گفته آن‌ها، این روش می‌تواند به‌عنوان مثالی برای ساخت وسایلی باشد که حاوی نقشه‌های خود هستند یا سوابق الکترونیکی بهداشتی را در ایمپلنت‌های پزشکی قرار دهند.
یانیو الرریج از محققان محاسبات ژنتیک می‌گوید: «ما می‌خواهیم نشان دهیم که شما قادر خواهید بود تا از این فناوری برای پنهان کردن اطلاعات در اشیا مشترک استفاده کنید.»
تلاش برای مهار کد DNA که طبیعت میلیاردها سال برای ذخیره و تکثیر اطلاعات زیستی از آن استفاده کرده است، به یک زمینه تحقیقاتی با رشد سریع تبدیل شده است که زیست‌شناسی مولکولی و فناوری‌نانو را با هم ترکیب نموده است.
پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ انسان‌ها بیش از ۱۶۰ زتابایت اطلاعات تولید کنند که بایت‌های دیجیتال آن بیشتر از ستاره‌های موجود در جهان است. فناوری ساخت حافظه در جهان به حد خود رسیده و باید از روش‌های جدیدی برای ذخیره‌سازی اطلاعات استفاده کرد. یکی از این روش‌ها استفاده از بازهای موجود در رشته DNA است.
