با بررسی بیش از ۴۰۰ تصویر گرفته شده از نمونه‌های آزمایشگاهی، پژوهشگران سازوکار تازه‌ای برای نفوذ نانوذرات به داخل تومور سرطانی کشف کردند و در نهایت نظریه‌ای جدید در این باره ارائه کردند.
نظریه جدیدی برای ورود نانوذرات به تومور سرطانی ارائه شد
پژوهشگران دانشگاه تگزاس فرآیندی را کشف کردند که می‌تواند ورود نانوذرات را به تومور صلب سرطانی تسهیل کند. نتایج یافته‌های این گروه تحقیقاتی دیدگاه‌های پیشین درباره نانوپزشکی سرطانی را تکمیل می‌کند.
در دیدگاه رایج نانوپزشکی فرض بر این است که نانوذرات به‌صورت غیرفعال و از طریق فاصله‌های بین سلول‌های اندوتلیال وارد سلول‌های سرطانی می‌شوند.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که کمتر از یک درصد از نانوذرات به این اهداف خود در تومور می‌رسند. در این تحقیقات، این گروه نشان دادند که در میان نانوذراتی که به تومور سرطانی نفوذ می‌کنند، ۹۵ درصد از میان سلول‌های اندوتلیال عبور می‌کنند و حرکت آنها از حفره‌های میان سلولی نیست.
وارن چان، از موسسه مهندسی زیست‌پزشکی و زیست‌مواد می‌گوید: «این پروژه روی یک موضوع چالش‌برانگیز متمرکز بود و در نهایت یک تئوری کاملا جدید را ارائه داد. ما دیدم که برخی نانوذرات از رگ‌های خونی وارد سلول‌های اندوتلیال می‌شوند و از آنجا به تومور می‌رسند. سلول‌های اندوتلیال برای رسیدن نانوذرات به نانوذرات اهمیت زیادی دارند.»
نتایج این پروژه در نشریه Nature Materials به چاپ رسیده است.
این گروه تحقیقاتی ورود نانوذرات به تومور را با یافتن یک رستوران محبوب در یک شب شلوغ مقایسه می‌کنند، برخی رستوران‌ها نیاز به رزرو ندارند در حالی که برخی باید از پیش میز رزرو کرد. محققان معتقداند که بیشتر سلول‌های سرطانی همانند رستوران‌هایی هستند که نیاز به رزرو دارند.
بنابراین، به اعتقاد محققان نفوذ منفعل سازو کار اصلی برای ورود نانوذرات به تومور سرطانی نیست. آنها برای کشف این موضوع بیش از ۴۰۰ تصویر گرفته شده از نمونه‌های بافت را در مدل‌های حیوانی مورد بررسی قرار دادند. آنها با استفاده از تصویر سه بعدی فلورسانس موفق به ارائه نظریه‌ای جدید در این حوزه شدند.
البته برای این پروژه محققان چندین مکانیسم را مطرح کردند که با آن سلول‌های آندوتلیال نانوذرات را به تومور منتقل می‌کنند. از جمله این ساز وکارها، استفاده از کانال‌های درون سلول‌های اندوتلیال است.
