برای جلوگیری از اثرات منفی شیمیدرمانی، نانوذرات هوشمند ساخته شده که بهصورت اختصاصی داروی شیمیدرمانی را داخل تومور سرطان ریه رهاسازی میکند.
نانوذرات هوشمند برای رهایش انتخابی داروی شیمیدرمانی به داخل تومور
روش جدید و امیدوارکنندهای برای درمان سرطان ریه توسط محققان دانشگاه لوند ارائه شده است. این درمان، از ترکیبی از یک روش جدید مبتنی بر نانوذرات هوشمند برای هدف قرار دادن تومور ریه بهرهمند است.
نتایج این پروژه در نشریه Advanced Therapeutics به چاپ رسیده است.
تومورهای ریه به دلیل قرار گرفتن در بخشهای مختلف این اندام و ابعاد کوچک به سختی قابل جراحی هستند. از سوی دیگر، سلولهای ایمنی بدن مانع از رسیدن دارو به این تومورها میشوند.
بنابراین، بیماران مبتلا به سرطان ریه باید در معرض دوز بالایی از داروی شیمیدرمانی قرار گیرند و گردش این داروها در سراسر بدن موجب عوارض جانبی در اندامهای دیگر میشود. بنابراین، لازم است دارویی ساخته شود که بهصورت اختصاصی تومور را هدف قرار دهد.
دنیز بولوکباس، دارسی ونگر و همکارانش موفق به ارائه نانوذراتی شدند که فقط وارد رگهای ریه میشوند. از آنجایی که رگهای اطراف تومورها متفاوت از اندامهای دیگر است، محققان از این تفاوت برای طراحی و ساخت نانوذرات استفاده کردند و نانوذراتی ساختند که میتوانند داخل تومور بزرگ و متراکم ریه شوند.
این گروه اقدام به آزمایش این نانوذرات روی مدلهای حیوانی کردند. دنیز میگوید: «با استفاده از این روش که ما آن را تحویل محدود شده به اندام عروقی نامگذاری کردهایم، توانستیم سلولهای سرطان ریه را با استفاده از نانوذرات موردحمله قرار دهیم.»
این نانوذرات بهگونهای طراحی شدهاند که بتوانند دارو را به ناحیهای خاص در تومور برده و رهاسازی کنند. با این کار احتمال رهایش دارو در سلولهای سالم به حداقل رسیده و اثرات جانبی داروی شیمیدرمانی کم میشود.
ونگر میگوید: «نانوذرات هوشمند با ویژگی منحصربهفرد میتوانند به روشهای مختلفی مهندسی شوند، این در حالی است که تجویز سیستماتیک داروهای شیمیدرمانی در جریان خون اغلب منجر به انتشار کنترل نشده این عوامل میشود که با این کار تنها بخش کمی از دارو به تومور میرسد.»
اما استفاده مستقیم از این نانوذرات در رگهای خونی ریه به محققان این امکان را میدهد که رهایش داروی شیمیدرمانی تنها در سلولهای تومور انجام شود و رهایش بهصورت انتخابی صورت گیرد.