استاندارد ملی برای ارزیابی ماندگاری خاصیت آب‌گریزی ایجاد شده با استفاده از فناوری نانو در منسوجات تدوین شد

استاندارد «فناوری نانو – ارزیابی ماندگاری خاصیت آب‌گریزی منسوجات حاوی نانومواد – روش‌های آزمون» در هشتاد و هفتمین اجلاسیه کمیته ملی استانداردهای فناوری نانو مورخ دوشنبه ۳ شهریور ۱۳۹۹ تصویب و آماده انتشار شد.

این استاندارد کاربردی با حمایت گروه استاندارد و ایمنی ستاد توسعه فناوری نانو و به همت جمعی از متخصصان صنعتی و اساتید دانشگاهی حوزه مهندسی مواد و نساجی، کارشناسان ستاد توسعه فناوری نانو و کارشناسان سازمان ملی استاندارد تدوین شده است. با توجه به ماهیت این استاندارد و به‌کارگیری منابع متعدد برای تدوین آن، در طول نزدیک به یک‌سال جلسات کمیسیون فنی متعددی برای تدوین استاندارد برگزار شد.

خاصیت آب‌گریزی در منسوجات باعث‌ می‌شود تا مایعاتی مانند آب، قهوه و… که ممکن است به‌صورت تصادفی بر روی پارچه و لباس‌ها ریخته شود، به‌سادگی برداشته و حذف شوند. روش‌های متداول برای ایجاد این خاصیت، مبتنی بر ایجاد پوشش‌های نازک پلیمری آب‌گریز بر روی الیاف و بافت منسوج است.

مزیت فناوری نانو در ایجاد خاصیت آب‌گریزی نسبت به فناوری‌های دیگر، نفوذ‌پذیری و تنفس‌پذیری بهتر منسوج، انعطاف‌پذیری بالاتر و ماندگاری بیشتر این خاصیت است. برای ایجاد خاصیت آب‌گریزی در منسوجات با استفاده از فناوری نانو از روش‌های مختلفی استفاده‌ می‌شود، از قبیل: تکمیل منسوج به‌روش آغشته سازی با نانومواد،تکمیل منسوج به روش سنتز درجا با نانومواد، استفاده از الیاف حاوی نانومواد برای تولید منسوجات* استفاده از فناوری پلاسمای سرد و عامل‌دار کردن سطح منسوج با مونومرهای مختلف.

با گذشت زمان به‌ویژه در اثر تابش نور، شستشو و سایش سطح منسوج خاصیت آب‌گریزی دچار افت‌ می‌شود و پس از مدتی ممکن است منسوج، خاصیت آب‌گریزی خود را از دست دهد. هدف از تدوین این استاندارد ارزیابی ماندگاری خاصیت آب‌گریزی ایجاد شده با استفاده از فناوری نانو در منسوجات است. در این استاندارد ماندگاری خاصیت آب‌گریزی بر اساس تعیین میزان تغییرات زاویه تماس قطره آب، قبل و بعد از اعمال فرایندهای شست‌و‌شو، سایش و تابش نور بر روی منسوج ارزیابی‌ می‌شود.
این استاندارد برای ارزیابی ماندگاری خاصیت آب‌گریزی انواع منسوجات شامل پارچه تاروپودی، حلقوی، منسوجات نبافته، لایی، نخ و الیاف که نانومواد حین ساخت، بعد از تکمیل یا با عامل‌دار کردن در آن‌ها به‌کار رفته کاربرد دارد. همچنین برای منسوجاتی که با استفاده از فناوری پلاسمای سرد آب‌گریز شده‌اند نیز استفاده‌ می‌شود.