ژاپنی‌ها با استفاده از نانوشاخ‌های کربنی و پوشش‌دهی آن با پلی‌اتیلن گلیکول و افزودن پروتئینی روی آن، کمپلکسی ساختند که می‌تواند سلولهای سرطانی را از بین ببرد.
نانوکمپلکسی که سلولهای سرطانی را از بین می‌برد
پژوهشگران با ترکیب فناوری نانو و مهندسی ژنتیک، ابزاری به‌منظور تنظیم مرگ‌ومیر سلولهای سرطانی ارائه کردند. توسعه عوامل شیمی‌درمانی با فعالیت‌های ضدسرطانی به‌دلیل ایجاد مقاومت دارویی در سلولهای سرطانی چندان جذاب نبوده و به مرور تاثیر این ترکیبات شیمی‌درمانی روی سلولهای سرطانی کم می‌شود.
در بین انواع سلولهای سرطانی، سلولهای بنیادی سرطان به‌طور فزاینده‌ای با پیشرفت سرطان و متاستاز همراه هستند و منعکس‌کننده خودنوسازی و تمایل این سلول‌ها برای وارد شدن به گردش خون است.
دانشمندان در موسسه پیشرفته علوم و فناوری ژاپن با استفاده از ترکیب فناوری نانو و مهندسی ژنتیک، چیزی به نام فتوترموژنتیک ارائه کردند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به‌صورت موثری سلولهای سرطانی را از بین ببرند.
در این فناوری که توسط ایجرو میاکو و همکارانش توسعه یافته است، کمپلکس عامل‌دار نانوکربن استفاده شده که با نور فعال می‌شود. این کمپلکس حاوی نانوشاخ‌های کربنی بوده که روی آن‌ها با استفاده از پلی‌اتیلن گلیکول اصلاح شده است و یک آنتی‌بادی ضد‌گیرنده سلول سرطانی موسوم به TRPV2 روی آن قرار دارد. این ساختار پتانسیل بالایی برای هدف‌گیری سلولهای سرطانی داشته و به‌عنوان ماده شیمی‌درمانی به کار گرفته می‌شود.
در حقیقت این نانوکمپلکس به‌طور موثری با استفاده از پرتوهای مادون قرمز گرم می‌شود، پرتوهایی که قابلیت عبور از میان بافت‌های زیستی را داشته و می‌توانند خود را به این نانوکمپلکس برساند.
بعد از استفاده روی سلولهای سرطانی و مدل‌های تومور موش، این کمپلکس باعث ایجاد جریانی از یون‌های کلسیم به داخل سلولهای هدف شده که بیان بیش از حد پروتئین TRPV2 را موجب می‌شود، پروتئین غشایی که نسبت به گرما پاسخ می‌دهد. با این کار مرگ تنظیم شده سلولهای سرطانی رقم می‌خورد و تومور از بین می‌رود. این آزمایش‌ها نشان می‌دهد که با ترکیب فناوری نانو و مهندسی ژنتیک می‌توان سلولهای سرطانی را به‌صورت تنظیم شده از بین برد.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Communication به چاپ رسیده است.
