در مطالعه‌ای که به‌تازگی انجام شده، محققان نشان دادند که نانوذرات RNA نسبت به همتایان خود از جنس آهن و طلا، اثربخشی بیشتری روی سلول‌های سرطانی داشته و در عین حال کمتر در اندام‌های سالم تجمع می‌کنند.
نانوذرات RNA از ذرات طلا و آهن برای مقابله با سرطان موثرتر هستند
یک مطالعه جدید که توسط محققان مرکز جامع سرطان دانشگاه ایالتی اوهایو انجام شده نشان می‌دهد که نانوذرات RNA دارای خواص لاستیکی و الاستیکی می‌توانند به‌طور موثری تومور سرطانی را هدف قرار داده و در مطالعات حیوانی سمیت کمتری از خود نشان دهند.
نانوذرات RNA دارای پتانسیل بالایی برای استفاده در تحویل هدفمند داروهای ضدسرطان هستند. درک ساختار و رفتار آن‌ها برای استفاده احتمالی در آینده بسیار مهم است.
این تحقیق که در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد نانوذرات RNA دارای خواص الاستیک و لاستیکی، قادرند تا کشیده شده و به شکل طبیعی خود باز گردند. محققان می‌گویند که این ویژگی‌ها می‌توانند به ذرات کمک کنند تا تومور را هدف قرار دهد و این کار از طریق نفوذ به دیوار رگ‌های تومور انجام می‌شود، دیواره‌ای که به‌خوبی تشکیل نشده و نانوذرات امکان رخنه در آن را دارند.
محققان علاوه‌بر این ثابت کردند که همین ویژگی لاستیکی موجب می‌شود که نانوذرات RNA از طریق فیلترهای کلیه دفع شده و نیم‌ساعت پس از تزریق، از راه ادرار از بدن خارج شوند. این به نوبه خود موجب کاهش احتباس عامل ضدسرطان در اندام‌های حیاتی شده و سمیت دارو را کاهش می‌دهد.
پیزوان گائو، استاد کالج داروسازی و نویسنده اصلی مقاله این پروژه می‌گوید: «ما نشان دادیم که نانوذرات RNA انعطاف‌پذیری دارند که امکان مونتاژ مولکولی آن‌ها را فراهم می‌کند و به ساختارهایی دارای زاویه و قابل ارتجاع ختم می‌شود.»
این نتایج نشان می‌دهد که نانوذرات RNA دارای ویژگی انعطاف‌پذیری بوده و از پتانسیل بالایی برای استفاده در پزشکی و صنعتی برخوردار هستند.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از مدل‌های حیوانی نشان دادند که نانوذرات RNA انعطاف‌پذیر چگونه در بدن موجودات زنده توزیع شده و سپس از آن خارج می‌شوند.
مطالعات مدل‌های حیوانی نشان داد که نانوذرات RNA در مقایسه با نانوذرات طلا و آهن با اندازه مشابه، هدف‌گیری بهتری روی سلول‌های سرطانی داشته و تجمع کمتری در اندام‌های سالم دارند.
