محققان روشی برای سنتز نوعی نانوحامل که به محصولی ختم می‌شود، ارائه کردند که قادر به حمل انواع مختلف داروها است. این روش مقیاس‌پذیر بوده و کارایی بالایی دارد.
از این پس می‌توان از این نانوحامل برای هر دارویی استفاده کرد!
پژوهشگران دانشگاه نورث‌وسترن روش جدیدی برای سنتز نانوذرات ارائه کردند. این تیم تحقیقاتی روشی سریع و جدید برای ساخت نانوذرات از یک پلیمر ساده با قابلیت خودآرایی ارائه کردند.
این روش جدید امکانات جدیدی را برای کاربردهای متنوع از جمله تصفیه آب، تشخیص و تولید سریع واکسن ارائه می‌دهد که معمولا به انواع مختلفی از مولکول‌ها نیاز دارد.
با استفاده از یک شبکه پلیمری که در هیدروژل‌های نانومقیاس (نانوژل) فرو می‌ریزد، این روش می‌تواند با کارایی بالای ۹۵ درصد پروتئین‌ها یا داروهای مولکول کوچک را جذب کند. برای مقایسه، در نظر بگیرید که بازده بارگیری معمولا بین ۵ تا ۲۰ درصد برای دیگر سیستم‌های تحویل نانوذرات است.
ایوان اسکات، از محققان این پروژه می‌گوید: «ما از پلیمری استفاده می‌کنیم که در سراسر محلول آبی شبکه‌ای گسترده ایجاد می‌کند. سپس ما این شبکه را وادار می‌کنیم که فروپاشی کند و با این کار، هر آنچه در داخل محلول وجود دارد را جمع می‌کند. داروهای موجود در محلول وارد نانوژل شده و این کار با کارایی بالا انجام می‌شود.»
فنفان دو از محققان این پروژه می‌گوید: «این روش همانند ماهیگیری با تور است که ابتدا به‌دلیل دافعه الکترواستاتیک دام بسط پیدا می‌کند و پس از هیدراسیون، به‌دام اندازی مولکول‌های دارویی انجام می‌شود.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.
مولکول‌های موجود در طبیعت نظیر پپتیدها و DNA می‌توانند به سرعت خودآرایی داده و سپس به ساختارهای متنوعی تبدیل شوند. با این حال، تقلید این فرآیند با استفاده از سیستم‌های پلیمری محدودیت‌هایی تا کنون داشته است.
فرآیندهای توسعه یافته قبلی برای ساخت سامانه‌های انتقال دارو بسیار زمان‌بر و پرزحمت است و بازده پایینی دارد. اسکات می‌گوید: «کاربردهای بالینی نانوذرات خودآرا به دلیل مشکلات مقیاس‌پذیری و بارگزاری داروهای بزرگ تنها به چند پروتئین ویژه محدود بوده است. ما یک ساز و کار بسیار مقیاس‌پذیر ارائه کردیم که می‌تواند تقریبا هر مولکول دارویی را با کارایی بالا بارگیری کند.»
