علی جهانشاهی از مرکز پزشکی دانشگاه هلند با همکاری پژوهشگرانی از موسسههای ماکس پلانک و KIT از پیشرفتهای جدیدی در تحریک نواحی عمیق مغز با کمک نانوذرات خبر دادهاند، کاری که میتواند به درمان بیماری پارکینسون کمک کند.
استفاده از نانوذرات دارای بار الکتریکی برای مبارزه با بیماری پارکینسون
بیش از شش میلیون نفر در سراسر جهان از بیماری پارکینسون رنج میبرند. این بیماری معمولا با آنچه که «تحریک عمیق مغز» شناخته میشود، درمان میشود که به موجب آن الکترودهایی در ابعاد سانتیمتری در مغز بیمار قرار داده و مناطق خاصی از مغز را تحریک میکند.
کاشت الکترود یک روش در حال پیشرفت است، اما معایبی نیز دارد. یکی از این معایب آن است که جراحی نسبتاً جدی نیاز دارد. دومین عیب این است که بیمار نه تنها یک بار، بلکه چندین بار مجبور به جراحی میشود. از آنجایی که محرک الکتریکی به باتری متصل است، باید هر ۳ تا ۵ سال باتری تعویض شود.
به همین دلیل دانشمندان این پروژه روش متفاوتی ارائه کردند که به جای الکترود، نانوذرات با بار الکتریکی وارد مغز میشود. این نانوذرات دارای ابعاد ۵۰ نانومتر بوده و وقتی که وارد مغز شوند میتوانند از طریق یک میدان مغناطیسی، مناطق آسیب دیده را تحریک کنند.
به گفته محققان آزمایشهای اولیه روی موشها با موفقیت انجام شده است. نتایج این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است.
بهعنوان بخشی از این تحقیقات، نانوذرات برای اولین بار در سلولهای عصبی انسان در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. محققان در این آزمایش دریافتند که یک میدان مغناطیسی خارجی باعث میشود سلولها از نظر الکتریکی فعال شوند.
مرحله بعدی روی موشها انجام شد. این نانوذرات وارد بخشی از مغز موش شدند؛ همان جایی که معمولا برای تحریک عمیق مغز استفاده میشود. با کمک آزمایشهای مختلف، نشان داده شد که استفاده از یک میدان مغناطیسی در آن منطقه باعث میشود مناطق مغز بهصورت بیسیم تحریک شوند.
حتی رفتار حرکتی موشها نیز وقتی با موشهایی که در گروه کنترل مقایسه شدند تفاوت قابل توجهی نشان داد که نشان از اثربخشی تحریک مغناطیسی دارد.
علی جهانشاهی میگوید: «این یک موفقیت بزرگ در زمینه تحریک عمیق مغز است. در تحقیقات آینده، ما قصد داریم بیشتر در مورد امکانات و محدودیتهای این فناوری جدید مطالعه کنیم.»
جهانشاهی اخیراً برای انجام این تحقیقات از شورای تحقیقات هلند (NWO) کمک هزینه تحقیقاتی دریافت کرده است.