محققان نشان دادند برای جلوگیری از تجمع نانوذرات طلا، ایجاد پوشش حلقه‌ای شکل از پلی‌اتیلن گلیکول می‌تواند اثربخشی بالاتری نسبت به اشکال دیگر پوشش‌دهی با پلی‌اتیلن گلیکول داشته باشد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که نانوذرات دارای پوشش حلقوی شکل از جنس پلی‌اتیلن گلیکول برای مقابله با سرطان موثرتر هستند.
ترکیبات حلقه‌ای شکل نانوذرات طلا برای مبارزه با سرطان بهتر هستند
از میان بسیاری از سلاح‌های ارائه شده برای مبارزه با سرطان، نانوذرات طلا توانایی بالایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی از خود به نمایش گذاشته‌اند. ما دیده‌ایم که چگونه می‌توان این مواد را در داخل تومورها رشد داد تا از داخل سلول سرطانی را نابود کنند، یا این که داروهایی را که درون تومور رهاسازی کنند و یا حتی سلول‌های سرطانی را منفجر کنند، اما استفاده از این نانوذرات نیز بدون مشکل نیستند.
محققان ژاپنی راه حلی برای یکی از این مشکلات ایجاد شده توسط نانوذرات طلا ارائه کردند. آنها دریافتند که افزودن ترکیبات حلقه‌ای شکل به مخلوطی از اشکال مختلف نانوذرات طلا می‌تواند مانع از تجمع این نانوذرات شود و از چسبیدن آنها به هم جلوگیری کند، اتفاقی که معمولا اثر منفی روی عملکرد نانوذرات طلا دارد.
این تحقیق که در دانشگاه هوکایدو ژاپن انجام شده‌است، روی ویژگی‌های جذب نور توسط نانوذرات طلا متمرکز است، جذب نور یکی از راه‌هایی است که نانوذرات طلا می‌توانند با استفاده از آن بافت‌های سرطانی را از بین ببرند. زمانی که این نانوذرات طلا به هم بچسبند و به‌صورت توده‌ای در بیایند، این توانایی می‌تواند به خطر بیفتد، پدیده‌ای که دما، غلظت نمک و اسیدیته موجب آن می‌شود.
بنابراین، دور نگه داشتن نانوذرات از یکدیگر و ممانعت از چسبیدن آنها به هم یکی از اهداف محققان در این زمینه است. یکی از روش‌هایی که معمولا در این مواقع استفاده می‌شود، پوشش دادن نانوذرات طلا با پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) است که باعث جلوگیری از جمع شدن ذرات طلا شده و در عین حال زیست‌سازگار هم است.
محققان در حال بررسی این موضوع بودند که چگونه استفاده از PEG به روش‌های مختلف می‌تواند نتایج متفاوتی را به همراه داشته باشد؛ آنها دریافتند هنگامی که از ساختار حلقوی استفاده می‌کنند نسبت به زمانی که از ساختار میله‌ای استفاده می‌کنند، نتایج بهتری به‌دست می‌آید. «PEG حلقوی» به نانوذرات متصل می‌شود اما با آنها پیوند شیمیایی ایجاد نمی‌کند، در نتیجه ذرات پوشش داده شده به جای اینکه به هم بچسبند، پراکنده می‌مانند.
این روش روی موش‌ها مورد آزمایش قرار گرفت که نتایج نشان داد که PEG حلقوی در مقایسه با ذرات مرسوم پوشش داده شده با PEG با سرعت کمتری از خون پاک می‌شود و تعداد بیشتری از آنها در داخل تومور جمع می‌شوند. البته این راهبرد جدید نیز یک محدودیت جدی دارد، در این روش ذرات در مقادیر کمتری از حد مطلوب در تومور جمع می‌شوند، هر چند که محققان امیدوارند با تنظیم دقیق طراحی نانوذرات در کارهای بعدی، این نقص را برطرف کنند.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.
