موسسه نانو دانشگاه سیدنی موفق به ساخت سیستم حسگری جدیدی شده که با استفاده از آن می‌توان حرکت سریع اجسام را با دقت و سرعت بالایی تصویربرداری کرد. در این فناوری از هوش مصنوعی و سامانه‌های نرومورفیک استفاده شده است.
دوربین پیشرفته‌ای برای تصویربرداری از رویدادهای سریع
آزمایشگاه حسگر هوشمند جریکو در موسسه نانوی دانشگاه سیدنی نمونه اولیه یک سیستم حسگری برای RAAF ساخته است که از ساختار عصبی مغز تقلید می‌کند. این دستاورد می‌تواند فناوری حسگری پیشرفته‌ای را ارائه دهد.
این سیستم با عنوان MANTIS، یک دوربین رایج را با یک سیستم بصری الهام گرفته از معماری عصبی تلفیق می‌کند. این حسگر «نورومورفیک» با سرعت «فوق‌العاده بالا» کار می‌کند که به هواپیماها، کشتی‌ها و وسایل نقلیه اجازه می‌دهد اشیا در حال حرکت سریع، مانند هواپیماهای بدون سرنشین، را شناسایی کنند.
بن اگلتون، مدیر سیدنی نانو می‌گوید: «ترکیب سیستم‌های بصری رایج با حسگر نورومورفیک از طبیعت الهام گرفته شده است. آخوندک شکارچی (The praying mantis) پنج چشم دارد که سه چشم او ساده و دو چشم ترکیبی است. نمونه اولیه این سامانه ما نیز کمی شبیه به سیستم چشم آخوندک شکارچی است.»
MANTIS دو حالت حسگری بصری را در یک واحد قابل حمل سبک که از طریق رابط داشبورد کار می‌کند، با یک سیستم پردازشی روی بدنه خود، ترکیب می‌کند. هدف این است که امکان مقایسه مستقیم تصاویر و امکان کشف سریع قابلیت‌های حسگر نورومورفیک فراهم شود.
سیدنی نانو با دانشکده معماری، برای طراحی و برنامه‌ریزی کار می‌کند تا نمونه اولیه این محصول را فقط در سه ماه تولید کند.
مارشال کات رابرتز می‌گوید: «چیزهای زیادی وجود دارد که من را در مورد MANTIS هیجان‌زده می‌کند. جزئیات ارائه شده توسط این سامانه و توانایی آن برای ردیابی رویدادهای پرسرعت بسیار چشمگیر است.این هم‌افزایی حسگری بسیار امیدوار کننده بوده و پتانسیل زیادی در صنعت دفاعی دارد.»
اگلتون که رهبری این تیم تحقیقاتی را در آزمایشگاه جریکو بر عهده دارد، نمونه اولیه محصول را تحویل داده است. طراحی چهار کیلوگرمی و فرم کوچک این دوربین به شما اجازه می‌دهد تا از آن به راحتی در هواپیماها، کشتی‌ها و وسایل نقلیه برای تشخیص اهداف چالش برانگیز استفاده کنید.
وی گفت: «این حسگر نورومورفیک دارای قابلیت حسگری بسیار جالبی است و می‌تواند آنچه را که با دوربین‌های رایج دیده نمی‌شود، ببیند.»
در حالی که یک دوربین رایج با نرخ فریم محدود می‌شود، هر پیکسل در یک دوربین نورومورفیک به‌طور مستقل کار می‌کند و همیشه «روشن» است. این بدان معنا است که سیستم تصویربرداری در حین اتفاق افتادن یک رویداد انجام می‌شود. اگر در حال مشاهده یک صحنه ایستا باشد، حسگر چیزی نمی‌بیند و داده‌ای تولید نمی‌شود.
پروفسور اگلتون می‌گوید: «هنگامی‌که یک رویداد رخ می‌دهد، این حسگر دارای حساسیت، دامنه دینامیکی و سرعت باور نکردنی است. داده‌های تولید شده با یک پلتفورم فناوری اطلاعات به زیبایی ارتباط داده می‌شوند و به ما امکان استخراج ویژگی‌ها را با استفاده از هوش مصنوعی یادگیری ماشین می‌دهند.»
وی می‌گوید: «ما مشتاقانه منتظر توسعه بیشتر این دستگاه و همکاری با متخصصان دیگر در این زمینه هستیم، از جمله مرکز بین‌المللی سیستم‌های عصبی در دانشگاه سیدنی وسترن سیدنی، که رهبران تحقیقات نورومورفیک در استرالیا ارتباط دارند.»
MANTIS نتیجه همکاری بین انستیتوی نانو دانشگاه سیدنی و نوآوری جریکو است.
