شرکت دیوی تکستایل سولوشنز در قالب یک پروژه تحقیقاتی با دانشگاه آلبرتا و چند شریک صنعتی دیگر در حال توسعه حسگر نانویی است که برای شناسایی آسیب یا کهنگی لباس‌های آتش‌نشان‌ها قابل استفاده است.
نانوحسگری که می‌تواند ایمنی لباس محافظ آتش‌نشان را ارزیابی کند
با همکاری بخش صنعت و دانشگاه، حسگری ساخته شده‌است که می‌تواند سریع‌تر و آسان‌تر آسیب ناشی از گرما، رطوبت و اشعه ماوراء بنفش را تشخیص دهد.
آتش‌نشانان جان خود را برای مقابله با آتش‌سوزی به خطر می‌اندازند و کهنگی و فرسودگی تجهیزات محافظتی می‌تواند آنها را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
یک محقق دانشگاه آلبرتا در حال همکاری با صنعت برای کاهش این خطر است، آنها حسگری ساختند که می‌تواند خرابی تدریجی لباس‌ها در معرض گرما، رطوبت و اشعه ماوراء بنفش (UV) را تشخیص دهد.
پاتریشیا دولز، دانشمند حوزه پوشاک و منسوجات، پژوهشگر اصلی این پروژه و استادیار در دانشگاه آلبرتا می‌گوید: «این الیاف به مرور و بدون جلب توجه کاربر مستهلک می‌شوند و عملکرد خود را از دست می‌دهند؛ بنابراین، این فناوری حسگری از نظر ایمنی برای کارگران در معرض گرما و آتش پیشرفت بزرگی است.»
دولز، محقق در بخش اکولوژی انسان گفت: «آسیب به لباس‌ها ممکن است قبل از کاهش قابل توجه عملکرد با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نباشد. آتش‌نشانان هیچ راه مطمئنی برای اطلاع از میزان ایمنی لباس‌های خود ندارند، فقط با نگاه کردن به آن نمی‌توانید تشخیص دهید.»
پس از توسعه کامل، پچ حسگری راهی برای ارزیابی لباس بدون آزمایش مخرب ارائه می‌دهد، در حال حاضر، برای درک بهتر از وضعیت پارچه از طریق روش‌های متداول مانند آزمایش مقاومت استفاده می‌شود، که در آن باید نمونه‌ها را برش داد، اما این حسگر نیاز به تخریب پارچه ندارد.
این حسگر با همکاری شرکت دیوی تکستایل سولوشنز (Davey Textile Solutions) مستقر در ادمونتون و دیگر شرکای صنعتی توسعه یافته و در آن از گرافن برای ایجاد مسیرهای رسانا در سطح پچ استفاده می‌شود. هنگام قرار گرفتن در معرض گرما، رطوبت یا اشعه ماوراء بنفش از حد معین، مسیر گرافن مختل می‌شود و هدایت الکتریکی خود را از دست می‌دهد.
آتش‌نشانان از یک ولت متر ساده برای بررسی سطح ایمنی لباس‌های خود روی وصله حسگر استفاده می‌کنند، نتیجه‌ای که در عرض چند ثانیه به‌دست می آید.
این حسگر هنوز در حال توسعه بوده هر چند پتنت مربوط به آن در حال ثبت است. دولز می‌گوید: «توصیه فعلی شستن لباس‌های آتش‌نشانی دو بار در سال است، اما مشکل این است که همه داده‌های موجود که تعیین می‌کند چه زمان نیاز به تعویض لباس دارد براساس شستشوی یک یا دو بار در سال است.»
انتظار می‌رود این فناوری بتواند ایمنی آتش‌نشان‌ها را افزایش دهد. شرکت دیوی تکستایل سولوشنز، یکی از پنج شریک صنعتی است که در این پروژه با دولز همکاری می‌کند. این شرکت پارچه‌های مقاوم در برابر آتش را تولید کرده است که به‌عنوان بخشی از وصله حسگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
للیا لاوسون، متخصص تحقیق و توسعه در شرکت دیوی تکستایل سولوشنز گفت: «این حسگر همچنین می‌تواند در صنایع نفت و گاز، برق، ساختمان و معدن استفاده شود.»
