سازگاری با خون یکی از ویژگی‌های حیاتی برای تجهیزات و وسایل پزشکی است که برای استفاده و کاربرد در بدن به کار می‌روند. محققان مؤسسه پلی تکنیک رنسلار و دانشکده داروسازی آلبانی نوعی نانولوله‌های کربنی سازگار با خون تهیه کرده‌اند که می‌توانند پایه و اساس تولیدات جدید تجهیزات نانومتری برای کاربردهای پزشکی به حساب آیند.
طراحی وسایل سازگار با خون
سازگاری با خون یکی از ویژگی‌های حیاتی برای تجهیزات و وسایل پزشکی مورد کاربرد در بدن است. محققان مؤسسه پلی تکنیک رنسلار و دانشکده داروسازی آلبانی نوعی نانولوله کربنی سازگار با خون تهیه کرده‌اند که می‌توانند پایه و اساس تولیدات جدید تجهیزات نانومتری برای کاربردهای پزشکی به حساب آید.
طراحی تجهیزات سازگار با خون در ابتدا بر عدم تحرک و انتقال هپارین گلیکوزآمینوگلیکان (GAG) به سطح آنها استوار بود. پروتئوگلیکان‌ها (PGS) حاوی یک هسته پروتئینی هستند که زنجیرهای چندتایی GAG به آن متصل می‌شوند. این پروتئین دارای عملکرد ساختاری، فیزیولوژیکی و پزشکی حیاتی در بدن است. در نتیجه، محققان این ساختارها را با نانولوله‌های کربنی ترکیب کردند. Robert j. Lindhardt، از محققان این گروه می‌گوید: ما با استفاده از شیمی اتصال- فعال‌سازی که قبلاً، آن را توسعه داده بودیم، پلاستیک‌های سازگار با خون تهیه کردیم. محققان هسته پروتئین PGS را با نانولوله‌های کربنی چند جداره جایگزین کردند و ماده حاصل را در یک فرایند سه مرحله‌ای تحت برهمکنش (یا درمان) با هپارین قرار دادند.
Lindhardt می‌گوید: این فناوری برای بازسازی ظروف خون یا ساخت ظروف مصنوعی مفید است. این محققان نتایج کار خود را در langmuir به چاپ رسانده‌اند.
