محققان کرهای با استفاده از نانوذرات مبتنی بر پلیمر و چربی دارای یک پوشش پلیمری حساس به گرما، یک سیستم رهایش داروی ضدسرطانی طراحی کردند، که باعث افزایش کارایی خواص دارویی عوامل ضدسرطان میشود.
افزایش خاصیت ضدسرطانی داروها با نانوذرات حساس به دما
محققان کرهای با استفاده از نانوذرات مبتنی بر پلیمر و چربی دارای یک پوشش پلیمری حساس به گرما، یک سیستم رهایش داروی ضدسرطانی طراحی کردند، که باعث افزایش کارایی خواص دارویی عوامل ضدسرطان میشود.
دکتر Byung shin رهبر تیمی است که موفق به توسعه این نانوذرات حساس به دما برای رهایش doxorubicin در تومورها شده است. این لیپوزم دو قسمت شده و در نتیجه دارو از درون آن آزاد میشود. این رهایش در دمایی کمی بالاتر از دمای نرمال بدن انجام میشود. این نانوذره توسط یک پوشش پلیمری از جنس پلیاتیلنگلیکول یا پلی (N – ایزوپروپیل آکریل آمید- کو- آکریل آمید) حفاظت میشود. این پوشش، محافظ لیپوزوم را در سرم خون از گزند پروتئینهایی که به نانوذره میچسبند محافظت میکند و آن را پایدار میکند. نانوذرهای که محققان موفق به تهیه آن شدند دارای ۵۰ تا ۶۰ درصد doxorubicin است.
محققان در ابتدا به مطالعه خواص رهاسازی این نانوذرات پرداختند. آنها دریافتند در ۳۷ درجه سانتیگراد – دمای نرمال بدن- کمترین مقدار دارو رها میشود. در دمای ۳۸ درجه به دلیل تغییرات در پایداری نانوذرات رهایش افزایش مییابد.
در ادامه، محققان پاسخ تومورها را به نانوذرات حساس به دمای حاوی doxorubicin مورد ارزیابی قرار دادند. برای بررسی و ارزیابی فعالیت ضد توموری، محققان تومورهای ملانومای انسان را در موش، از سه روش درمان با محلول نمکی، درمان با doxorubicin تنها و در نهایت درمان با فرمولاسیون نانوذرات doxorubicin مورد بررسی قرار دادند. سپس به اندازهگیری مقدار رشد تومورها بعد از ۹ روز از تزریق پرداختند. آنها همچنین اثرات درمان hyperthermia را بعد از یک ساعت از زمان تزریق دارو مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که فرمولاسیون نانوذرات دارویی به همراه hyperthermia در مقایسه با روشهای دیگر مؤثرتر واقع شده است.
این کار با جزئیات بیشتر تحت عنوان
“Hyperthermia- induced antitumor activity of Thermosensitive polymer modified temperature- sensitive liposome”
در مجله Journal of Pharmaceutical sciences به چاپ رسیده است.