محققین دانشگاه تونت در هلند اخیرا توانستهاند با بکارگیری خواص نوری نانوذرات فلورسانت قابلیتهای روش میکروسکوپی تکسلولی را توسعه دهند. به کمک نانوذرات، آنها توانستند دو روش مختلف میکروسکوپی نوری را با یکدیگر بر روی یک سلول تلفیق کنند.
استفاده از نانوذرات با خاصیت فلورسانس در تصویربرداری های سلولی
محققین دانشگاه تونت در هلند اخیرا توانستهاند با بکارگیری خواص نوری نانوذرات فلورسانت قابلیتهای روش میکروسکوپی تکسلولی را توسعه دهند. به کمک نانوذرات، آنها توانستند دو روش مختلف میکروسکوپی نوری را با یکدیگر بر روی یک سلول تلفیق کنند. این روش هیجان برانگیز احتمالا زمینهساز تصویربرداریهای سلولی خواهد شد. نقاط کوانتومی مورد استفاده در این روش جایگزین روشهای نشانهگذاری فلورسانسی خواهند شد و اینگونه امکان درخشان شدن مولکولهای زیستی درون سلولی در طی مشاهده با میکروسکوپ را فراهم خواهند کرد. همچنان که روش میکروسکوپ فلورسانس به منظور آشکارسازی فرایندهای پیچیده درون سلولی در حال توسعه و تکمیل است، درصورتی که با قابلیت های آنالیز شیمیایی درون سلولی روشهای طیفسنجی ارتعاشی همچون روش میکروسکوپی رامان همراه شود بسیار کاربردی تر و باارزش تر خواهد شد. ذرات فلورسانت کنونی جهت این تلفیق مناسب نیستند چراکه با افزایش قدرت فلورسانس سیگنالهای ضعیف رامان درون سلولی پوشیده و نهان میشوند. به کمک نقاط کوانتومی که اشعه را در طول موجی کاملا متفاوت از طیف رامان از خود منتشر می کنند امکان همراه کردن دو روش میکروسکوپی مذکور بر روی یک سلول بطور همزمان ممکن میشود. این افراد دو کاربرد از روش تلفیقی ابداعی خود را نیز نشان دادهاند. کاربرد اول: با درخشان کردن گلبول های سفید به کمک اشعه ماوراء بنفش با طول موج ۴۱۳ نانومتر، طیف رامان یکی از آنزیم های مهم در بروز پاسخ ایمنی بدن در درون سلول آشکار می شود. فلورسانس ناشی از تابش نقاط کوانتومی که توسط سلول ها جذب شدهاند بطور مجزا قابل مشاهده است. کاربرد دوم، استفاده از طول موج ۶۴۷ نانومتر است که منجر به شناسایی طیف رامان پروتئین ها و چربیهای درون سلولی شده و بطور مجزا امکان ثبت فلورسانس ناشی از نانوذرات نقاط کوانتومی نیز میسر می باشد. |