استفاده از امواج متلاطم نوری در نانواُپتیک

در مقیاس نانو می‌توان از طریق تابش دادن به فوتون‌های نور میان دو صفحه بسیار
نزدیک به هم (بعضی وقت‌ها تا ۱۰ نانومتر) انرژی تولید کرد. این فاصله کمتر از طول
موج نور می‌باشد. نور در مقیاس نانو متفاوت از حالت عادی رفتار می‌کند، به نحوی که
با گسیختن طول موج نور در این مقیاس، امواج ناپایداری ایجاد می شوند که امواج
محوشونده نامیده می‌شوند.

جهت این امواج را نمی‌توان محاسبه کرد، بنابراین محققان با مشکل کنترل این امواج
ریز و در عین حال مفید مواجه می‌باشند.

محققان موسسه فناوری جرجیا روشی برای پیش‌بینی رفتار این امواج متلاطم نور در طول
انتقال حرارتی تابشی نانومقیاس یافته‌اند. یافته‌های آنها روی جلد مجله Applied
Physics Letter شماره ۸ اکتبر منتشر شده است.

چون از نظر قوانین فیزیکی جهت این امواج محوشونده به نظر غیر قابل محاسبه می‌آید،
این گروه تحقیقاتی به رهبری پروفسور ژانگ (استاد مهندسی مکانیک) تصمیم گرفتند به
جای جهت امواج، جهت جریان انرژی الکترومغناطیسی را دنبال کنند.

ژانگ می‌گوید: «ما به جای مکانیک کوانتوم، از مکانیک کلاسیک برای توضیح رفتار این
امواج استفاده نمودیم. ما به جای جهت حرکت واقعی فوتون‌ها، نحوه انتشار انرژی را
پیش‌بینی می‌کنیم».

چالش موجود این است که الکترودینامیک در مقیاس نانو به نحوی متفاوت عمل می‌کند و
این تیم تحقیقاتی باید این تفاوت‌ها را به طور دقیق مشخص کنند. قانون پلانک که بیش
از ۱۰۰ سال قدمت دارد، در مقیاس نانو نمی‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد، چرا که
فضای مابین سطوح کمتر از طول موج نور می‌باشد.