همچنان که خواص تعداد زیادی از نانوذرات در بهبود دارورسانی ترکیبات ضد سرطان و تصویر برداری به تومورها در حال آشکار شدن است محققان نگاه خود را به سمت درک نحوه تاثیر خواص شیمیایی و فیزیکی نانو ذرات بر هدفگیری تومورها معطوف ساخته اند.
استفاده از نانو ذرات برای هدفگیری تومورها
همچنان که خواص تعداد زیادی از نانوذرات در بهبود دارورسانی ترکیبات ضد سرطان و تصویر برداری به تومورها در حال آشکار شدن است محققان نگاه خود را به سمت درک نحوه تاثیر خواص شیمیایی و فیزیکی نانو ذرات بر هدفگیری تومورها معطوف ساخته اند.
این اطلاعات امکان انتخاب صحیح تر نانو ذرات جهت یک کاربرد درمانی یا تصویر برداری خاص را فراهم خواهند ساخت. در مطالعه‌ای که توسط تیم تحقیقاتی مرکز عالی فناوری‌نانو در سرطان به سرپرستی امید فرخزاد که مشترک بین دانشگاههای هاروارد و MIT است چنین روشی جهت توسعه نانو ذرات ارائه گردیده است.
در این تحقیق محققان چند نوع خانواده از پلیمرهای خودسامان جهت ساخت مجموعه ای از نانو ذرات هدفمند شده علیه تومورها بوجود آوردند.
این نانوذرات از جهت خواص فیزیکی و زیست دارویی تفاوتهای بسیار اندکی با یکدیگر دارا می باشند با تغییر ترکیب هر کدام از دو پلیمر و همچنین تغییر نسبت آنها، آن ها دریافتند که قادرند که هم اندازه و هم خواص رها سازنده دارویی نانوذرات را کنترل کنند. این نانو ذرات همگی برای آنتی ژن سطحی اختصاص پروستات هدفمند شده بودند. آنها همچنین قادر بودند که میزان عامل هدف گیرنده بر روی سطح نانو ذره و همچنین خواص مخفی شدن آن را از دسترسی سیستم ایمنی تغییر دهند. محققان با مطالعه اثر هر تغییر بر برداشت آن توسط سلولهای سرطانی پروستات در کشت سلولی توانستند به بهترین فرمولاسیون برون تنی که توسط سلولهای سرطانی برداشت میشود دست یابند.
در همین راستا، محققان دانشگاه کالیفرنیا نیز با بکارگیری نوع دیگری از نانو ذرات پلیمری موسوم به درخت سان ها به نتایج مشابهی دست یافته اند آن ها مجموعه هایی از درخت سان ها که دارای گروههای عاملی متفاوتی بر روی سطوح خود میباشند تولید کردند. این گروههای عاملی امکان اتصال پلی اتیلن گیلکول و یا هر عامل هدف گیرنده، تصویر‌برداری یا درمانی به سطوح درخت سان ها بصورت قانونمند ممکن می سازند.
مطالعات صورت گرفته با استفاده از درخت سان های نشان دار شده با رادیواکتیو نشان داد که آن ها قادرند در جریان عمومی خون به مدت طولانی گردش کنند.
مطالعه بعدی که با اتصال داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین به درخت‌سان ها صورت گرفت، نشان داد که این حاملهای دارویی عمدتاً درون تومورها تجمع یافته و مقادیر بسیار کمی فقط در بافتهای سالم وجود دارند.
نتایج این کار با مقایسه با نانو ذرات لیپوزومی دوکسوروبیسین بدست آمده است. نتایج مطالعه اول در مجله PNAS منتشر شده است.
