ذخیره‌سازی هیدروژن در نانوذرات

کیس بالدِ محقق هلندی ثابت کرده است که می‌توان هیدروژن را به خوبی در نانوذرات ذخیره کرد. این قابلیت امکان ذخیره‌سازی هیدروژن را برای استفاده آسان در کاربردهای متحرک (همانند خودرو) فراهم می‌آورد.

کیس بالدِ محقق هلندی ثابت کرده است که می‌توان هیدروژن را به
خوبی در نانوذرات ذخیره کرد. این قابلیت امکان ذخیره‌سازی
هیدروژن را برای استفاده آسان در کاربردهای متحرک (همانند
خودرو) فراهم می‌آورد. بالدِ کشف کرده است که ذرات ۳۰ نانومتری
هیدرید فلزی سدیم آلانات توانایی ذخیره‌سازی و رهایش مطلوب
هیدروژن را دارا هستند.

هیدروژن به عنوان یک محیط تمیز ذخیره‌سازی و انتقال انرژی مورد
توجه قرار دارد. بنابراین بسیاری از سناریوهایی که برای آینده
در نظر گرفته می‌شوند، مبتنی بر ذخیره‌سازی و انتقال هیدروژن
هستند. قبل از این که بتوان از این اقتصاد مبتنی بر هیدروژن به
طور وسیعی استفاده کرد، موانع زیادی را باید ازمیان برداشت.
یکی از این موانع، ذخیره‌سازی هیدروژن است.

یکی از روش‌های نویدبخش برای ذخیره‌سازی هیدروژن، جذب آن در
هیدرید فلزی است. عیب این روش این است که سرعت جذب و واجذب
هیدروژن در هیدریدهای فلزی پایین است. کاهش اندازه ذرات هیدرید
فلزی یکی از راه‌حل‌های ممکن برای این مشکل است.

بالدِ ثابت کرد که ذرات ۳۰ نانومتری سدیم آلانات هیدروژن را به
خوبی ذخیره می‌کنند. افزودن کاتالیزور تیتانیوم به این سیستم
امکان کاهش اندازه ذرات تا ۲۰ نانومتر را فراهم کرده و این امر
به ذخیره موثرتر هیدروژن کمک می‌کند.

فرایند غیرفعال‌سازی کاتالیزور تیتانیوم نیز مورد مطالعه قرار
گرفت، زیرا این ماده سرعت جذب و واجذب هیدروژن را کاهش می‌دهد.
ویژگی‌های ساختاری که بر فعالیت کاتالیزور تأثیر می‌گذارند نیز
پیدا شد. از این دانش می‌توان برای توسعه کاتالیزورها استفاده
کرد.