گرایش صنعت نفت به سمت فناوری نانو به منظور توسعه مخازنِ در حال اتمام

فناوری نانو می تواند در یافتن حوزه‌های نفتی جدید و استخراجِ بیشتر از مخازن موجود، به صنعت نفت و گاز کمک کند. در گزارش جدیدی که لوکس ریسرچ (Lux Research) با عنوان «استفاده از راهکار‌های فناوری نانو توسط فعالان نفتی به منظور حل مشکلات عرضه نفت» منتشر کرده، به این موضوع پرداخته شده است.

فرآیند اکتشاف نفت و گاز به سمت افول پیش می‌رود و از سال
۱۹۹۹، پنج شرکت بزرگ نفتی جهان تنها ۸۲ درصد از مخازن مصرف شده
خود را جایگزین کرده‌اند. مارک بونگر، مدیر تحقیقاتِ لوکس
ریسرچ، درباره استفاده از فناوری نانو در این حوزه گفت: «نفتِ
زیرزمینی در حفره‌های نانومقیاس قرار دارد و از این رو
نانوکاتالیست‌های اصلاح شده می توانند نفت‌های سنگین را به نفت‌های
سبک (که ارزشمند‌تر هستند) تبدیل کنند».

گزارش مذکور به مطالبی در مورد موسسات تحقیقاتی، پروژه‌های R&D
و شرکت‌های نوپا که به جنبه‌های نفتی فناوری نانو مرتبط می‌باشند
پرداخته است. در زیر، گوشه‌هایی از این گزارش آورده می‌شوند:

برای انجام پروژه‌های R&D در این حوزه، مشکل مالی وجود دارد.
غول‌های نفتی دنیا تنها ۰٫۲ تا ۰٫۵ درصد از درآمد خود را به
R&D اختصاص می‌دهند و این مقدار ۵۰ تا ۱۰۰ برابر کمتر از سایر
بخش‌ها مانند هوافضا می‌باشد.

با بالا رفتن قیمت نفت، شرکت‌های نوپا، کاربرد‌های نفتی را در
اولویت قرار داده‌اند. به عنوان مثال شرکتِ Intrinsiq
Materials به دنبال ساخت سوراخ کن‌های انفجاری صخره‌ها
می‌باشد.

یکی دیگر از موانع پیشرفت در این حوزه، عدم همکاری شرکت‌های
بزرگ است. رقابت فزاینده بین شرکت‌های نفتی بین المللی مانند
شل (که سابقه خوبی در استفاده از فناوری‌های جدید دارد) و
شرکت‌های نفتی ملی مانند گازپروم (که دارای مخازن نفتی است)،
مانع از انجام پروژه های مشترک توسط آنها می‌گردد. برای
دستیابی به نتایج تحقیقاتی مناسب، باید شرکت‌های نوپا و موسسات
دانشگاهی نیز به این دو گروه اضافه شوند.

بونگر افزود: «به طور میانگین،۳۲ سال طول کشیده است تا یک
فناوری جدید تا حد ۵۰ درصد در اکتشاف نفت و گاز به کار گرفته
شود. برای تسریع این روند، شرکت‌های ملی باید با سرمایه‌گذاران
و شرکت‌های نوپای دارای فناوری‌های نفتی جدید، همراه شوند و
شرکت‌های بین المللی نیز باید حداقل ۱ درصد از درآمد خود را به
R&D اختصاص دهند.»