یکی از روش‌های دارورسانی، قراردهی دارو بر بستری مناسب و پیاده‌سازی آن بر عضو هدف می‌باشد. در این روش، سرعت و چگونگی رهایش دارو بر روی عضو هدف، عاملی مهم و موثر است. دکتر محمد برزگر جلالی استاد دانشکده داروسازی تبریز، در زمینه نحوه پیاده‌سازی دارو از بستر، تئوری جدیدی ارائه نموده که به گفته ایشان نسبت به تئوری‌های قبلی از دقت و کیفیت بالاتری برخوردار است.
ارائه تئوری – معادله ریاضی عکس توان زمان – برای پیش‌بینی رفتار نانوداروها در دانشگاه تبریز
| یکی از روش‌های دارورسانی، قراردهی دارو بر بستری مناسب و پیاده‌سازی آن بر عضو هدف می‌باشد. در این روش، سرعت و چگونگی رهایش دارو بر روی عضو هدف، عاملی مهم و موثر است. فاکتور مهم دیگر نوع و جنس بستر است که بسته به نوع و کاربری دارو می‌تواند متفاوت باشد و لازم است که با دارو سازگاری نیز داشته باشد.
بسترها معمولاً از جنس پلیمرهای طبیعی، مصنوعی و یا نیمه‌مصنوعی هستند. نانوداروها در واقع ترکیبی از یک دارو و بستر نانومتری مناسبی هستند که با فرآیندهای تعریف شده‌ای به سوی عضو هدف، هدایت می‌شوند. تاکنون مدل‌های ریاضی مختلفی برای توصیف چگونگی پیاده شدن دارو از بستر ارائه شده است. دکتر محمد برزگر جلالی استاد دانشکده داروسازی تبریز، در زمینه نحوه پیاده‌سازی دارو از بستر تئوری جدیدی ارائه نموده که به گفته ایشان نسبت به تئوری‌های قبلی از دقت و کیفیت بالاتری برخوردار است. استاد دانشگاه تبریز در مورد ویژگی‌های این تحقیق گفتند: ” این تئوری با نام “معادله ریاضی عکس توان زمان” ارائه گردیده و با ۱۲ تئوری مشابه مقایسه شده است. نتایج حاکی از آن است که تئوری “معادله ریاضی عکس توان زمان”، دقت و سرعت پیاده شدن دارو را بهتر از سایرین تفسیر می‌نماید. این پژوهش فعالیتی کاملاً نظری بوده و با بهره‌گیری از ابزار ریاضیات و قوانین فیزیک نظری هدایت شده است. برای ارزیابی عملکرد تئوری، رفتار ۳۲ نوع دارو مختلف با آن مدل گردیده که نتایج بیانگر پاسخ‌دهی مناسب تئوری برای این مواد می‌باشد. هم‌اکنون تطابق دو آنتی‌بیوتیک دیگر در حال بررسی است”. جزئیات این پژوهش، که از حمایت‌های تشویقی ستاد بهره‌مند گردیده، در مجله بین‌المللی Pharmacy and Pharmaceutical sciences (جلد ۱، شماره ۱۱، صفحات ۱۷۷-۱۶۷، سال ۲۰۰۸) منتشر شده است. |
