تولید نانورس‌‌های زیست سازگار برای کاربری‌های پزشکی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به اصلاح نانورس‌ها (نانوکلی‌ها) با مواد زیست‌سازگار نانوکیتوسان به‌منظور استفاده از این نانوذرات در علوم پزشکی شدند.

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به اصلاح نانورس‌ها (نانوکلی‌ها) با مواد
زیست‌سازگار نانوکیتوسان به‌منظور استفاده از این نانوذرات در علوم پزشکی شدند.

آقای کوروش کبیری دانش‌آموخته دکتری دانشکده پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر در گفتگو
با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری‌نانو، اظهار داشتند: “در بسیاری از صنایع
پلیمری به منظور بهبود خواص مکانیکی، گرمایی، نفوذ پذیری و. . . پلیمر از نانوذرات
کلی استفاده می‌گردد. کلی‌های تجاری غالباً با ترکیباتی نظیر آلکیل آمونیوم‌ها و
آلکیل آمین‌ها اصلاح می‌شوند. اما نانوکلی‌هایی که به این صورت اصلاح می‌گردند با
مشکل سمیت مواجه‌اند، چرا که آلکیل آمونیوم‌ها ترکیباتی سمی هستند. این امر سبب
محدودیت کاربری این مواد در حوزه‌ پزشکی گردیده و بیشتر در صنعت لاستیک و پلاستیک
استفاده می‌شوند.

در پژوهشی که در قالب پروژه دکتری بنده و با راهنمایی آقای دکتر میرزاده (استاد
راهنما) و آقای دکتر ظهوریان مهر (استاد مشاور) انجام پذیرفت، موفق شدیم نانوکلی‌ها
را با استفاده از نانوکیتوسان که پلیمری زیست‌سازگار است، اصلاح نماییم. این
نانوساختارهای اصلاح شده، پتانسیل کاربردی‌های پزشکی را دارند”.

ایشان در ادامه در تشریح مراحل انجام کار گفتند: “ما برای بهینه‌سازی خواص محصول،
نسبت‌های مختلفی از کیتوسان به کلی را مورد آزمایش قرار دادیم. یافته‌ها حاکی از آن
بود که نسبت ۴ به ۱ کیتوسان به کلی، بهترین نتیجه را به لحاظ فاصله بین لایه‌های
کلی می‌دهد. با اعمال این نسبت، در فرآیند بین لایه‌ای شدن (intercalation) فاصله
بین لایه‌های کلی از ۱۲ آنگستروم تا ۲۴ آنگستروم افزایش می‌یابد و ازاینرو بین هر
لایه کلی، دو مولکول کیتوسان می‌تواند قرار گیرد.

در بخش دیگری از این پژوهش ما با انجام آزمون کشت سلولی، غیرسمی بودن کلی اصلاح شده
با کیتوسان را مورد ارزیابی و تایید قرار داده‌ایم. شایان ذکر است که فرآیند بین
لایه‌ای شدن، فرآیند زمان‌بری است (۶ تا ۴۸ ساعت) که در این پژوهش با استفاده از
مایکرویو و آلتراسونیک (۳ دقیقه مایکرویو و ۳۰ دقیقه آلتراسونیک) زمان تا ۳۳ دقیقه
کاهش یافته است”.

جزئیات پژوهش که از حمایت تشویقی ستاد نیز بهره‌مند شده،
در مجله Iranian Polymer
(جلد۱۶، شماره ۳، صفحات۱۵۱-۱۴۷، سال ۲۰۰۷) منتشر گردیده است
.