مهندسان دانشگاه پرینستون، روش مقرونبهصرفه جدیدی را برای ساخت ساختارهای فوقریزی ـ که در نسل جدید ریزتراشهها کاربرد دارند ـ ابداع کردهاند. در این روش از لیزر و دانههای پلاستیکی استفاده میشود. این کشف ممکن است به ساخت رایانههای زیستی و ریزماشینها منجر گردد و در پزشکی، ارتباطات نوری، فناوریهای محاسباتی و حسگرها کاربرد داشته باشد.
الگودهی سطوح نانومقیاس با بهرهگیری از انرژی نور
مهندسان دانشگاه پرینستون، روش مقرونبهصرفه جدیدی را برای ساخت ساختارهای فوقریزی ـ که در نسل جدید ریزتراشهها کاربرد دارند ـ ابداع کردهاند. در این روش از لیزر و دانههای پلاستیکی استفاده میشود. این کشف ممکن است به ساخت رایانههای زیستی و ریزماشینها منجر گردد و در پزشکی، ارتباطات نوری، فناوریهای محاسباتی و حسگرها کاربرد داشته باشد. این روش ـ که بهوسیله کرایگ آرنولد، استادیار مهندسی مکانیک و هوا ـ فضا و یک گروه مذکور تلاش کردند تا فاصله مناسبی بین دانه و سطح ریزتراشه برقرار کنند. آرنولد گفت:«یکی از بزرگترین چالشها در حوزه نانوساختاردهی با پراب، تنظیم نوآوری اصلی در این روش، استفاده از یک لیزر ثانویه با تمرکز بالاست که مستقیماً این روش برای سطوح منحنی و غیر منظم بسیار مناسب است، زیرا دانه در برآمدگیهای نتایج این تحقیق در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیدهاست. |