بنابر گزارش یک گروه تحقیقاتی ۹ نفره، فراوانی نانوذرات کوچک غبار الماس با قدمت ۱۲۹۰۰ سال در ۶ نقطه از آمریکای شمالی، شواهد محکمی از برخورد ستارگان دنباله‌دار کمیاب حاوی آب و کربن یا سنگ‌های آسمانی کربن‌‌دار به زمین در اختیار محققان قرار می‌دهد.
کشف نانوالماس‌های ۱۲۹۰۰ ساله در آمریکای شمالی
بنابر گزارش یک گروه تحقیقاتی ۹ نفره، فراوانی نانوذرات کوچک غبار الماس با قدمت ۱۲۹۰۰ سال در ۶ نقطه از آمریکای شمالی، شواهد محکمی از برخورد ستارگان دنباله‌دار کمیاب حاوی آب و کربن یا سنگ‌های آسمانی کربن‌‌دار به زمین در اختیار محققان قرار می‌دهد.
این نانوالماس‌ها که در شرایط دما و فشار بالای ناشی از برخوردهای سماوی ایجاد شده و در سنگ‌های آسمانی یافت شده‌‌اند، در رسوباتی با سن مشابه در موری اسپرینگز آروزونا، بال کریک اوکلاهاما، گینی میشیگان، و تاپر (همگی در آمریکا) و همچنین در هیند مانیتوبا و کُبُت آلبرتا (هر دو در کانادا) تجمع یافته‌اند. نانوالماس‌ها در روی زمین نیز ایجاد می‌شوند، اما این اتفاق فقط در انفجارهای بزرگ و یا از طریق تیخیر شیمیایی امکان‌پذیر است.
سال قبل یک گروه ۲۶ نفره از محققان ۱۶ موسسه پیشنهاد دادند که یک برخورد آسمانی که احتمالاً توسط انفجار چندین سنگ آسمانی در هوا ایجاد شده است، موجب ایجاد یک دروه یخبندان ۱۳۰۰ ساله (معروف بهYounger Dryas ) گردیده است؛ این دوره موجب چندپارگی فرهنگ ماقبل تاریخ Clovis در آمریکای شمالی و همچنین انقراض گونه‌های مختلفی همچون ماموت‌ها شده است. مقاله این محققان در شماره ۹ اکتبر ۲۰۰۷ مجله Proceedings of National Academy of Science منتشر شد.
حال یک گروه تحقیقاتی دیگر که رهبری آن را دکتر داگلاس کِنِت از دانشگاه اُرِگون که یکی از اعضای تیم تحقیقاتی قبلی نیز بوده است، بر عهده دارد، در حفاری‌های خود در ۶ نقطه از آمریکای شمالی، میلیون‌ها الماس نانومقیاس را یافته‌اند که با غلظت‌های مختلف بین ۱۰ تا ۲۷۰۰ قسمت در میلیارد در رسوبات تجمع یافته‌اند. هزینه این حفاری‌ها توسط بنیاد ملی علوم تأمین شده است.
کنت که باستان‌شناس دانشگاه اُرِگون است، می‌گوید: «نانوالماس‌هایی که در هر ۶ نقطه یافته‌ایم، دقیقاً مربوط به لایه‌های دوران Younger Dryas می‌باشند. این اکتشافات دلیل محکمی مبنی بر یک برخورد آسمانی در ۱۲۹۰۰ سال قبل ارائه می‌کند که تأثیرات زیست‌محیطی وسیعی روی گیاهان، جانوران و انسان در آمریکای شمالی داشته است.
فرهنگ شکار و جمع کردن که به نام Clovis معروف است، ازنام یک ابزار شکار گرفته شده است که در در سال ۱۹۲۶ برای اولین بار نزدیکی محلی به همین نام روی اسکلت به جای مانده از یک ماموت کشف شد. مردم Clovis احتمالاً از طریق یک مسیر زمینی از آلاسکا وارد آمریکای شمالی شدند.
