استفاده از فناوری نانو در شنود مکالمات بین سلولی سیستم ایمنی بدن

سلول‌های دستگاه ایمنی بدن یا همان سلولهای T با مخابره پیام‌های شیمیایی به یکدیگر
سیستم ایمنی بدن را کنترل می‌کنند و در صورت مشاهده آنتی ژن‌های خارجی، اطراف خود
را با سلول‌های IL-2 (نوعی سلول سیستم ایمنی) احاطه می‌کنند. این موجب ایجاد یک
گرادیان شیمیایی می‌شود که مشاهده آن برای دانشمندانی که سعی در شناخت سلول‌های
ایمنی بدن دارند حائز اهمیت است.

اخیرا محققان آمریکایی نانوابزاری ساخته‌اند که به کمک آن می‌توان به شنود مکالمات
بین سلولی در سیستم ایمنی بدن پرداخت. آنها با این ابزار که نوعی تشدیدگر
نانوپلاسمونیکی است، برای نخستین بارعملا توانستند غلظت سیگنال‌های شیمیایی سلول را
با جزئیات نانومتری مشاهده نمایند. آنها امیدوارند با استفاده از این روش بتوان به
ابهامات مربوط به خودسامانی این سلول‌ها پاسخ داد.

وانگ و همکارانش برای ساخت این ابزار استوانه‌هایی متشکل از صفحاتی از جنس دی اکسید
سیلیس به ضخامت ۵ نانومتر که بین دو صفحه طلایی هریک به ضخامت ۲۰ نانومتر ساندویچ
شده بود را در یک نانو ورقه نازک کوارتز تعبیه کرده و یک توری نانومتری با
فاصله‌های ۵۰۰ نانومتر به‌دست آوردند.

در مرحله بعد سلول‌های T و آنتی بادی‌هایی که سلول‌های IL-2 را به این ورقه کوارتزی
نگه دارد به‌هم متصل کرده و از نوعی آنتی‌بادی دارای مولکول‌های فلورسنت
(آلوفیکوسیانین) و یک لامپ جیوه برای مشاهده IL-2 متصل به این آنتی‌بادی استفاده
کردند. به این ترتیب سیگنال‌هایی با شدت ۱۰۰ برابر سیگنال دیگر ناحیه‌های سلولی
ایجاد شد و محققان توانستند نقشه‌ای از مخابرات شیمیایی سلولی تهیه کرده و
دریابندکه تعداد سلول‌های IL-2 در فاصله یک میکرومتر از این سلول ۱۰۰۰۰۰ هزار تا یک
میلیون برابر بیشتر از سایر نقاط دورتر از سلول است.

به گفته وی این حساسیت از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا این سلول‌های T هنگامی که
به‌وسیله‌ی بیماری‌های مسری و در شرایط واقعی تحریک شوند غلظت کمتری از سیگنال‌های
پروتئنینی از قبیل IL-2 را نسبت به تحریکات مصنوعی تولید می‌کنند. گفتنی است نتایج
این تحقیق در نشریه Nano Lett., منتشر شده است.