محققان دانشگاه صنعتی تویوهاشی موفق به ارائه روشی برای تولید ارزان قیمت و بهینه کامپوزیت‌های رسانای الکتریکی شدند. این ماده مبتنی بر جذب الکترواستاتیک نانولوله‌های کربنی روی رزین و ذرات سرامیک بوده که برای مصارف آنزیمی و لوازم آرایشی حائض اهمیت است.
ارائه کامپوزیت نانولوله کربنی برای تولید آنزیم‌ها و سرامیک
محققان دانشگاه صنعتی تویوهاشی موفق به ارائه روشی برای تولید ارزان قیمت و
بهینه کامپوزیت‌های رسانای الکتریکی شدند. این ماده مبتنی بر جذب
الکترواستاتیک نانولوله‌های کربنی روی رزین و ذرات سرامیک بوده که برای
مصارف آنزیمی و لوازم آرایشی حائض اهمیت است.
میرویوکی موتو و همکارانش در دانشگاه صنعتی تویوهاشی روش جدیدی برای تولید
کامپوزیت رزین نانولوله کربنی ارائه کردند. در این کامپوزیت جدید تنها یک
درصد مقدار رایج از نانولوله‌های کربنی لازم است تا محصول نهایی رسانای
الکتریکی باشد.
در این روش نانولوله کربنی درون الکترولیت قرار می‌گیرد و کل آن را به
نانولوله کربنی اضافه می‌کنند. به‌دلیل جذب الکترواستاتیکی، نانولوله‌های
کربنی به سطح رزین متصل می‌شوند. با این کار می‌توان هدایت الکتریکی
کامپوزیت را تنها با افزودن مقدار بسیار اندکی نانولوله ایجاد کرد. هدایت
الکتریکی این کامپوزیت به‌راحتی با تغییر مقدار الکترولیت قابل تنظیم و
کنترل خواهد بود.
از مزایای این روش می‌توان به کاهش هزینه و زمان تولید نسبت به روش‌های رایج اشاره
کرد. محققان مطمئن هستند که با افزودن ذرات باردار می‌توان مواد کامپوزیتی مختلف از
جمله فلزات، سرامیک و پلیمر تولید کرد. از این روش می‌توان در تولید آنزیم‌ها و
لوزم آرایش استفاده نمود.
اطلاعات فنی:
– این ماده یک کامپوزیت حاوی رزین و نانولوله‌های کربنی است. با استفاده از
نانولوله‌های کربنی با هدایت بالا، می‌توان محصولات متنوعی مانند قطعات
الکترواستاتیک برای اتاق تمیز در صنعت الکترونیک تولید کرد. توانایی کنترل هدایت
الکتریکی در این کامپوزیت منجر به کاربردهای مختلفی در صنعت الکترونیک خواهد شد.
برای مثال می‌توان از آن برای تولید ماده‌ای جایگزین برای فیلم‌های رسانای الکتریکی
از جنس اکسید قلع ایندیم جهت استفاده در نمایشگرها، صفحات برای باتری‌های قابل شارژ
و ادوات نیمه‌هادی استفاده کرد. از این کامپوزیت می‌توان برای تولید مواد پلاستیکی
نظیر پلاستیک‌های حاصل از قالب‌گیری تزریقی استفاده کرد.
– زمانی که مواد سرامیکی یا پلیمرهای عایق از هدایت الکتریکی بهره‌مند می‌شوند،
لازم است تا ایجاد هدایت الکتریکی با ساختار رزین مرتبط شود. در روش‌های رایج مقدار
افزودنی بیشتر از ۱ درصد وزنی است. اما در این روش جدید مقدار افزودنی به یک صدم
درصد می رسد.
– در این روش نانولوله‌های کربنی با استفاده از نیروی جذب الکترواستاتیک روی رزین‌ها
می‌نشینند. دلیل وجود این نیرو، بارهای مثبت یا منفی نانولوله‌ها در اثر وارد شدن
به یک محلول الکترولیت مناسب است. با کنترل غلظت محلول الکترولیت در کامپوزیت، حجم-
بار سطح ذره می‌تواند تغییر کند که با این کار درجه جذب نانولوله‌های کربنی تغییر
خواهد کرد.
