سایت NBIC: یک ماشین نانومقیاس ساختهشده از DNA مصنوعی میتواند برای تشخیص سریع، حساس و کمهزینه بسیاری از بیماریها از جمله اچآیوی( HIV) استفاده شود. ویژگی مثبت دیگر این روش آن است که میتوان با انجام اصلاحاتی، آن را برای تشخیص بیماریهای مختلف به کار گ
طراحی نانوماشین DNA برای شناسایی پادتنهای تشخیصی
به گزارش سایت فناوری های همگرا (NBIC)، پژوهشهای جدید میتواند در فرآیند کند، پرزحمت و پرهزینه شناسایی پادتنهای تشخیص بیماریهای عفونی و خودایمن نظیر آرتروز روماتوئید( یک بیماری مزمن که باعث التهاب در مفاصل میشود.- مترجم) و اچآیوی، انقلابی ایجاد کند. یک تیم بینالمللی از پژوهشگران، ماشین DNA نانومقیاسی را طراحی و ترکیب کردهاند که با استفاده از اصلاحات سفارشی میتوان از آن برای تشخیص پادتنهای خاص استفاده کرد. رویکرد جدید این گروه تحقیقاتی که نتایج آن در مجله Angewandte Chemie ارائه شدهاست، امیدها را برای حمایت از ایجاد یک روش سریع و کم هزینه تشخیص پادتن در حین مراقبت از بیمار افزایش میدهد که این امر باعث حذف تأخیر در شروع درمان و هزینههای در حال افزایش مراقبت از بیمار میشود.
پیوند پادتن با ماشین DNA باعث ایجاد یک تغییر ساختاری و تولید یک سیگنال نوری میشود. این حسگر به فعالسازی شیمیایی نیاز ندارد و به صورت سریع در عرض ۵ دقیقه عمل میکند و باعث میشود پادتنهای هدف حتی در نمونههای پیچیده بالینی نظیر سرمهای خونی به آسانی شناخته شوند.
پروفسور فرانچسکو ریکی از دانشگاه تور ورگاتای( Tor Vergata) رم مؤلف ارشد مطالعه در رابطه با این پروژه معتقد است:« یکی از مزایای رویکرد ما این است که بسیار تطبیقپذیر است. این نانوماشین DNA به صورت سفارشی اصلاح میشود تا بتواند طیف وسیعی از پادتنها را تشخیص دهد؛ این امر باعث میشود پلتفرم ما برای بسیاری از بیماریهای مختلف تطبیقپذیر باشد.» پروفسور والی بلیزلی از دانشگاه مونترئال( Montreal) به عنوان دیگر مؤلف ارشد این مقاله در این رابطه میگوید: «این پلت فورم نسبت به روشهای موجود برای تشخیص پادتنها مزایای قابل توجهی فراهم میکند. این روش سریع میباشد، به افزودنیهای شیمیایی نیاز ندارد و میتواند در طیف وسیعی از کاربردهای مختلف نظیر تصویربرداری زیستی و تشخیص در محل درمان مفید باشد.»
پروفسور کوین پلاکسو از دانشگاه کالیفرنیا، سانتاباربارا( Santa Barbara) نیز در این رابطه میگوید:« یک ویژگی خوب این پلتفرم هزینه پائین آن است. مواد مورد نیاز برای یک آزمایش هزینهای در حدود ۱۵ سنت دارد که روش ما را در مقایسه با سایر روشها، رقابتپذیر میسازد.»
سیمونا رانالو، دانشجوی دکترا در گروه پروفسور ریکی در دانشگاه رم و مولف اول این مقاله، میگوید:«ما از نتایج اولیه هیجانزده هستیم، ولی برای بهبود این پلتفرم در تلاشیم. برای مثال ما میتوانیم این پلتفرم را به نحوی تغییر دهیم که سیگنال مورد نظر را با استفاده از یک گوشی موبایل قرائت کند. این مسئله رویکرد ما را برای همه کاملاً در دسترس میسازد. ما بر روی این ایده کار میکنیم و دوست داریم با شرکتهای تشخیص رقابت کنیم.»