محققان موفق به تولید نانوذرات مبتنی بر RNA شدند که می‌تواند سلول‌های سرطان پستان را به‌صورت انتخابی مورد هدف قرار داده و جمعیت آن‌ها را کاهش دهد. آزمون بالینی این دارو روی حیوانات انجام شده‌است.
نانوذراتی که جمعیت سلول‌های سرطانی بدن را کاهش می‌دهند
محققان موفق به تولید نوعی از نانوذرات شدند که می‌تواند سلول‌های سرطان پستان را مورد هدف قرار داده و از بین ببرد. این نانوذرات برای سرطان‌هایی که مقاوم در برابر دارو هستند، بسیار مناسب است.
چند سال گذشته را می‌توان سال‌های بسیار پربار در حوزه کاربرد فناوری نانو در پزشکی دانست. فناوری‌های ارائه شده در این حوزه به‌گونه‌ای بوده که نانوذراتی با توان هدف‌گیری دقیق سلول‌های سرطان یا سایت‌های عفونت ارائه شده‌است.
در روش‌های رایج، رهاسازی دارو درون برخی سلول‌های سرطانی با مشکلاتی روبرو است. دلیل این امر مقاومت دارویی سلول‌ها و اثرات جانبی داروهای شیمی‌درمانی است. در برخی از روش‌های رایج نظیر شیمی‌درمانی و رادیوتراپی، علاوه بر سلول‌های سرطانی، سلول‌های سالم نیز تحت تأثیر دارو قرار می‌گیرند.
محققان دانشگاه سینسیناتی موفق به ارائه نانوذرات چندکاره مبتنی بر RNA شدند که می‌توان از آن‌ها برای درمان مقاومت دارویی در سرطان پستان استفاده کرد. زمانی که این نانوذرات با روش‌های شیمی‌درمانی رایج ترکیب شود، می‌توان بر تومورهای سرطانی غلبه کرد.
در این روش از رهاسازی داروی مهندسی شده برای هدف‌گیری سرطان پستان استفاده می‌شود. زمانی که این نانوذرات به سایت هدف می‌رسند، فرایند تولید پروتئینی به نام MEDI متوقف می‌شود. معلق شدن فرآیند تولید این پروتئین، رشد تومور را متوقف می‌کند. در واقع این فناوری موجب ممانعت از رشد سلول‌های سرطانی می‌شود. این فرآیند موجب می‌شود تا سلول‌های سرطانی نسبت به روش‌های درمانی رایج، حساس‌تر شوند و داروهایی نظیر تاموکسیفن اثربخشی بیشتری پیدا کنند.
HER2 نام پروتئینی است که فاکتور رشد سلول انسانی بوده و در رشد سلول‌های سرطانی نقش مهمی دارد. این پروتئین در سطح سلول‌های سالم پستان یافت می‌شود. سلول‌های سرطانی حاوی پروتئین HER2 تمایل بیشتری برای رشد و تکثیر دارند. پروتئین MED1 در سلول‌های سرطان پستان در مقیاس بالا تولید می‌شود.
این گروه تحقیقاتی موفق به تولید نانوذراتی شدند که موجب ممانعت از بیان ژن مسئول تولید این پروتئین می‌شود. این نانوذرات جمعیت سلول‌های سرطانی را در بدن کاهش می‌دهد.
آزمون‌های بالینی روی حیوانات انجام شده و در آینده نزدیک آزمون بالینی انسانی نیز انجام خواهد شد. نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه ACS Nano منتشر شده‌است.
