پژوهشگران دانشگاه مونیخ با همکاری همتایان خود در مرکز هلملتز مونیخ دریافتند که نانوذرات پر شده با ملانین برای تشخیص تومور و کاهش سرعت رشد آن‌ها قابل استفاده هستند.
نانوذرات حاوی ملانین، ابزاری برای شناسایی و مقابله با سرطان
نانوذرات حاوی پیگمنت راهبرد جدیدی است که محققان برای شناسایی و درمان سرطان از آن استفاده کرده‌اند. تابش لیزر موجب تولید گرما شده و این گرما هم برای تصویربرداری و شناسایی تومور و هم برای کاهش رشد سلول‌های سرطانی به کار رفته است. این فناوری روی موش‌های آزمایشگاهی نتایج قابل توجهی داشته و در حال حاضر آزمون بالینی روی این فناوری در حال انجام است.
پیگمنت‌های ملانین ذرات طبیعی هستند که می‌توان از آن‌ها بر علیه سرطان پوست استفاده کرد. یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که این پیگمنت‌ها برای مقابله با دیگر سرطان‌ها نیز مفید هستند. پژوهشگران دانشگاه مونیخ با همکاری همتایان خود در مرکز هلملتز مونیخ دریافتند که نانوذرات پر شده با ملانین برای تشخیص تومور و کاهش سرعت رشد آن‌ها قابل استفاده هستند.
نقاط تاریک نور خورشید را بیشتر از نقاط روشن جذب می‌کنند؛ در نتیجه گرم‌تر می‌شوند. ملانین نیز پرتوهای فرابنفش بیشتری را جذب کرده و انرژی گرمایی را در پوست پخش می‌کند. محققان از این فناوری در اپتواکوستیک استفاده کردند که ترکیبی از نور و صدا است.
ابتدا لیزر ضعیفی به بافت تابیده شده تا گرمای کمی ایجاد و پخش شود. زمانی که بافت سرد شد دوباره منقبض می‌شود و امواج فراصوت ایجاد می‌کند. حسگرها با جذب این امواج می‌توانند نوع بافت را تشخیص دهند و سرطان را شناسایی کنند. زمانی که این گرما بافت را ترک می‌کند تومور در برابر پرتو مرئی یا مادون قرمز، بهتر قابل مشاهده خواهد بود.
محققان نانوذرات را با ملانین پر و آن را به‌صورت مستقیم به تومور تزریق کردند و بافت با تابش لیزر مادون قرمز به آرامی گرم شد. از آنجایی که نانوذرات تمایل دارند در سلول‌های سرطانی جمع شوند، دانشمندان می‌توانند از تومور تصویربرداری کنند و حتی می‌توان از این روش برای درمان تومور نیز استفاده کرد.
ویپول پوجراتی از محققان این پروژه می‌گوید: «ملانین به آرامی نور را جذب می‌کند. ما با دقت از این نور برای تصویربرداری اپتواکوستیک استفاده کردیم و تومور سرطانی با این روش شناسایی شد. این نانوذرات انرژی را به گرما تبدیل کرده و سپس آن را انتشار می‌دهند. از گرما نیز می‌توان برای مقابله با تومور سرطانی استفاده کرد. این فناوری در حال انجام آزمون‌های بالینی است.»
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.
