دانشمندان دانشگاه ایالتی اورگان روش جدیدی برای مراقبت بهتر از زنانی که در معرض وضعیت بارداری خارج رحمی قرار دارند، ارائه کردند. آن‌ها برای این کار از نانوذرات استفاده کردند. بارداری خارج از رحم زمانی رخ می‌دهد که تخمک بارور شده در جایی غیر از پوشش رحم سکنی گزیند.
شناسایی و درمان بارداری خارج از رحم ساده می‌شود
اولنا تاراتولا از محققان این پروژه از موش‌های باردار برای این فناوری در حوزه نانوپزشکی استفاده کرد تا در نهایت ابزاری به منظور تشخیص و پایان دادن به حاملگی خارج رحمی ارائه کند. نتایج یافته‌های محققان در مجله Small منتشر شده است.
این مطالعه مهم است زیرا ۲ ٪ از کل بارداری‌ها در آمریکا و بین ۱ ٪ تا ۲ ٪ بارداری‌ها در سراسر جهان خارج رحمی هستند. در آمریکا سالانه تقریباً ۱۰۰۰۰۰ بارداری خارج رحمی گزارش می‌شود. تقریباً ۷۰ زن در آمریکا هر سال در اثر حاملگی خارج رحمی جان خود را از دست می‌دهند، که مسئولیت ۱۰ ٪ از کل مرگ و میر ناشی از بارداری را شامل می‌شود. اولنا تاراتولا گفت زنانی که زنده می مانند، اغلب با طیف وسیعی از مسائل ناشی از این مشکل، درگیر هستند.
وی گفت: « راهبرد فعلی شامل استفاده از سونوگرافی ترانس واژینال برای تشخیص است و درمان با متوترکسات و جراحی در صورت لزوم استفاده می‌شود. این راهبردها با خطر پارگی لوله، کاهش باروری و افزایش خطر بارداری خارج رحمی دیگر همراه است. زنی که یک بارداری خارج رحمی داشته است ۱۰ ٪ بیشتر احتمال دارد که مورد دوم را تجربه کند.»
برای برآورده کردن چالش‌های مرتبط با تشخیص و درمان بارداری‌های خارج رحمی ، اولنا تاراتولا و میت و مورین بالدوین، نوع جدیدی از نانوذرات حساس به نور ایجاد کرده است.
این نانوذرات جدید به صورت داخل وریدی در جفت جمع می شوند، که جنین را از طریق بند ناف تغذیه و نگهداری می کند. در یک بارداری سالم، جفت در داخل رحم شکل می‌گیرد و در یک بارداری خارج رحمی، اینگونه نیست.
اولنا تاراتولا گفت: «تشخیص مؤثر جفت در حال رشد، شناسایی دقیق و به موقع بارداری خارج رحمی را به شدت بهبود می بخشد.»
هنگامی که نانوذرات در جفت متمرکز شدند، ارگان را می‌توان از طریق تصویربرداری فلورسنت و فوتواکوزیتیک مشاهده کرد و به سرعت مشخص می‌شود که آیا جفت در جایی است که قرار است باشد. اگر اینگونه باشد، بیمار می‌فهمد که حاملگی خارج رحمی ندارد و نانوذرات روی جنین تاثیر منفی نخواهد داشت، زیرا از سد جفت عبور نمی‌کنند.
اگر جفت در یک لوله فالوپ یا مکان نادرست دیگر باشد، می‌توان با قرار گرفتن در معرض نور مادون قرمز نزدیک، به حاملگی پایان داد. گرما باعث می‌شود دمای نانوذرات به بالاتر از ۴۳ درجه سانتیگراد افزایش یابد و عملکرد جفت را از طریق گرما مختل کند.
اولنا تاراتولا گفت: «هدف اصلی ما در این مطالعه ارزیابی توانایی نانوذرات در شناسایی و تصویربرداری از جفت در حال توسعه و نشان دادن قابلیت‌های فوتوترمال است. نتایج تجربی ما امیدوارکننده است و مرحله بعدی اعتبارسنجی آن آزمایش در سایر مدل‌های حیوانی است.»
