محققان دانشگاه تگزاس، در حال تحقیق بر روی ایجاد بستری برای رشد پیل‌های خورشیدی با استفاده از نانوفناوری هستند. در صورت رشد پیل خورشیدی بر این بستر، ابزارهایی سبک‌تر و منعطف‌تر از پیل‌های خورشیدی فعلی، حاصل خواهد شد. این محصول دارای بازار وسیعی به‌عنوان پیل خورشیدی است که می‌تواند در مکان‌هایی که نیاز به انرژی قابل حمل است، مثلا در کوله پشتی کوهنوردان تعبیه شود.

پژوهشگران حوزه فناوری نانو موفق شدند نانولوله‌های دینامیکی بسازند که با استفاده از دما می‌توان آنها را باز و یا بسته کرد. تا کنون نانولوله‌های سنتز شده بسیار سخت و غیر قابل تغییر بوده‌اند به‌طوری که نسبت به تغییرات محیطی عکس العملی نشان نمی‌دادند. این موضوع موجب محدود شدن کاربرد آنها می‌شده است اما با این نوآوری جدید می‌توان بر این محدودیت غلبه کرد.

محققان آلمانی دستگاه جدیدی برای مطالعه سلولی ساختند. این دستگاه ترکیبی از دو نوع میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکوپ فلورسانس می باشد. با این دستگاه می‌توان پاسخ سلول را به فشارهای مکانیکی مطالعه کرد.

گروهی از محققان آمریکایی روشی برای تشخیص متاستازها در سرطان سینه موش یافته‌اند که می‌تواند بسیار زودتر از روش‌های فعلی، این سلول‌های جابه‌جاشونده را شناسایی کند؛ با استفاده از این روش امکان تشخیص زودهنگام متاستاز و نجات بیماران سرطانی ایجاد می‌شود.

هیدروژن یکی از سوخت‌های ایده‌آل برای ابزارهایی چون پیل‌های سوختی است اما یکی از مشکلات عمده در این زمینه، نحوه ذخیره‌سازی هیدروژن است. لوزان در رساله دکتری خود به مطالعه مواد کربنی نانوساختار برای ذخیره‌سازی هیدروژن پرداخت او همچنین نشان داد که از واکنش هیدروژن با مواد کربنی نانوساختار، مواد جدید با خواص ویژه سنتز می‌شوند.

یک گروه تحقیقات سنگاپوری با استفاده از روش خودآرایی موفق به تولید ساختارهای تک بلوری از جنس کربنات کلیسم شده است. این ساختارهای نانولوله‌ای برای تولید صدف مصنوعی مناسب است.

گروهی از محققان سنگاپوری روش جدیدی برای تولید نانوذرات نیمه‌رسانا-فلزی در آب ابداع کرده‌اند که در آن ذرات تولید شده توده‌ای نمی‌شوند.

نانوذرات اکسید فلزی کاربردهای متعددی دارند برای مثال از آنها در حوزه زیست پزشکی و تشخیص پزشکی استفاده می‌شود. یکی از مشکلات رایج در استفاده از این نانوذرات آن است که شناسایی و اندازه‌گیری آنها بسیار دشوار است به‌خصوص اگر در سیستم‌های زیستی پخش شده باشند. اخیرا یک گروه از دانشمندان اسپانیایی موفق به ارائه روش جدیدی برای اندازه‌گیری توزیع این نانوذرات در سیستم‌های زیستی شدند.

محققان دانشگاه UCLA با همکاری پژوهشگران دانشگاه واشنگتن و پنسیلوانیا، واکنش‌های فوتوشیمایی را مورد مطالعه قرار داده و به نقش حیاتی مورفولوژی سطح بر خودآرایی و پیوندهای بیرونی ساختارها پی بردند. مشاهدات آنها نشان داد که ملکول‌ها در انحناهای سطحی بستر، جهت‌های حرکت مختلفی به خود می‌گیرند و در نتیجه واکنش آنها در این نواحی بسیار کندتر از سطوح صاف خواهد بود که این مساله به شناسایی نقاط انحنای سطحی کمک می‌کند.

دانشمندان معتقدند که مُهرهای لاستیکی می‌توانند جوهر را روی سطوح مورد نظر قرار داده و در نهایت الگوهای نانومقیاس ایجاد کنند. اخیرا یک تیم تحقیقات آمریکایی روش جدیدی برای الگودهی ارائه کرده است با این روش می‌توان یک الگوی نانومقیاس مورد نظر را روی یک سطح ایجاد کرد. نتایج کار این گروه بسیار شگفت ‌انگیز بوده است. این روش می‌تواند هزینه‌های سرسام‌آوری لیتوگرافی را کاهش دهد.