با بهرهگیری از هوش مصنوعی، پژوهشگران MIT رویکردی تازه برای طراحی نانوذرات عرضه کردهاند که میتواند در انتقال مؤثرتر واکسنهای RNA و سایر درمانهای RNA محور نقشآفرینی کند. آنها پس از آموزش یک مدل یادگیری ماشین با هزاران ذرهٔ موجود، از آن برای پیشبینی مواد جدیدی استفاده کردند که عملکرد بهتری دارند. این مدل همچنین توانست ذراتی را شناسایی کند که در انواع مختلف سلول کارآمد هستند و امکان ادغام مواد تازه در ساختار نانوذرات را فراهم میکنند.
تولد نوعی نانوسلولز پیشرفته برای استفاده در باتری و کاغذ مقاوم
پژوهشگران دانشگاه کارلستاد در سوئد موفق شدهاند نوع تازهای از نانوسلولز را با استفاده از فرآیند اکسیداسیون فنتون تولید کنند؛ روشی که با واکنش پراکسید هیدروژن و یونهای آهن، الیاف سلولزی را بهطور کنترلشده تجزیه میکند و امکان ساخت مواد سلولزی ویژه برای پوششهای بستهبندی و غشاهای جداکنندهٔ باتریها را فراهم میآورد. این دستاورد میتواند مسیر توسعهٔ مواد سبز و کارآمد را برای صنایع آینده هموار کند.
بهبود حساسیت حسگرهای شیمیایی؛ «نانواستارها» سیگنال رامان را چند برابر کردند
پژوهشگران «آزمایشگاه بینالمللی نانوفناوری ایبریا (INL)» در گروه دیگِـس (Diéguez Group)، با هدایت سارا آبالدهثِلا، موفق به طراحی بستری پلاسمونیکی شدهاند که دقت، پایداری و تکرارپذیری فناوری «پراکندگی رامان تقویت شدهٔ سطحی» یا SERS را بهطور چشمگیر افزایش میدهد. این دستاورد با تبدیل نانودیسکهای طلا به نانواستارهای پیشرفته و کنترلپذیر، افقی تازه در تشخیصهای پزشکی، پایش محیطزیست و سنجش مولکولی میگشاید.
مقالهی ایرانی درباره نانوخوشههای فلزی روی جلد مجله Small قرار گرفت
پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با همکاری همکاران بینالمللی خود، مقالهای علمی با تمرکز بر توسعه زیرنانوخوشههای فلزی برای ذخیرهسازی و تبدیل انرژی منتشر کردند که در مجله معتبر Small به چاپ رسیده است و طرح این مقاله بر روی جلد آن مجله درج شده است. این پژوهش با ارائه یک راهبرد سبز و الهامگرفته از فرایندهای زیستی، نشان میدهد چگونه زیرنانوخوشههای آهن و نیکل میتوانند عملکرد ابرخازنها، باتریها و الکتروکاتالیزورها را به سطحی بالاتر ارتقا دهند؛ دستاوردی که توجه جامعه علمی حوزه مواد پیشرفته و انرژی را به خود جلب کرده است.
ساخت غشای سلولزی نانوبلوری برای بهبود همزمان استحکام، نفوذپذیری و حذف نمک
پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق شدهاند نوعی غشای نانویی بر پایه نانوبلورهای سلولزی (CNC) طراحی کنند که میتواند سه ویژگی کلیدی در فرایند شیرینسازی آب یعنی استحکام مکانیکی، نفوذپذیری آب و حذف نمک را بهصورت همزمان بهبود دهد؛ قابلیتی که سالها یکی از بنبستهای فناوری غشا بوده است. در این طرح، با بررسی دقیق نسبت طول به قطر نانوبلورهای سلولزی و میزان بارگذاری آنها، ساختاری فراگیر و شبکهای موسوم به «شبکه فراپیوندی درهمتنیده» (PIN) ایجاد شد که رفتار یک متامتریال را در غشا بازآفرینی میکند. این شبکه، مسیرهای منظم و کنترلشدهای برای عبور آب شکل میدهد، در عین حال از بازشدگی بیشازحد ساختار که موجب کاهش حذف نمک میشود جلوگیری میکند. نتایج نشان میدهد که بارگذاری ۰٫۵۰ درصد وزنی CNC با نسبتطولی بالا بهترین وضعیت را ایجاد میکند و میتواند کارایی غشاهای شیرینسازی برای آبهای لبشور را ارتقا دهد.
استفاده از کاتالیست حاوی نانولولهکربنی برای تبدیل گازهای خطرناک به هیدروژن پاک
پژوهشگران دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان (IASBS) در همکاری با محققان دانشگاه پلیتکنیک والنسیا موفق شدهاند نوعی نانوکامپوزیت مغناطیسی طراحی کنند که میتواند گاز بسیار سمی H₂S را با بازده بالا به هیدروژن تبدیل کند. در این پژوهش، یک ساختار نوین پیوندگاه p–n از دو نیمهرسانای CoMn₂O₄ و MgFe₂O₄ ساخته شد و سپس با کمک نانولولههای کربنی، کارایی فتوکاتالیستی و ویژگیهای مغناطیسی آن به شکل چشمگیری تقویت گردید. حضور CNT در این ترکیب باعث شد بازترکیب الکترون–حفره کاهش یابد، انتقال بار تسهیل شود و سطح فعال ماده افزایش پیدا کند؛ عواملی که در نهایت توان تولید هیدروژن را تا حدود ۶۰ درصد بالا برد. این دستاورد، راهی کمهزینه و سازگار با محیط زیست برای تبدیل مواد خطرناک به سوخت پاک ارائه میدهد.
طراحی ابرخازن نانویی با چگالی انرژی نزدیک به باتری اسید سرب
پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه صنعتی کوئینزلند (QUT) در دستاوردی تازه، نسل جدیدی از ابرخازنها را توسعه دادهاند که با بهرهگیری از الکترولیتهای ردوکس اسیدی و طراحی نانوساختاری الکترودها، به چگالی انرژی چشمگیر ۶۰.۳۷ واتساعتبرکیلوگرم دست یافته است؛ مقداری که عملکردی همسطح یا حتی بهتر از برخی باتریهای سرباسید را نشان میدهد. در این مطالعه، کرههای کربنی نیتروژندار با تخلخل بالا روی صفحات گرافیتی رشد داده شدند و پس از فعالسازی شیمیایی، بهعنوان بستر اصلی برای ساخت الکترودهای بدون بایندر به کار رفتند. افزوده شدن هیدروکینون سولفونیک اسید (HQSA) بهعنوان افزودنی ردوکس کاتدی و رنگ آلیزاریـن سرخ S (ARS) بهعنوان افزودنی ردوکس آندی، امکان گسترش پنجره ولتاژی و افزایش ظرفیت ویژه را فراهم کرد. ترکیب این ویژگیها، مسیر توسعه نسل جدیدی از سامانههای ذخیرهسازی انرژی را هموار میسازد که میتوانند در کاربردهای صنعتی با توان بالا و طول عمر زیاد مورد استفاده قرار گیرند.
تبدیل پوسته گردو به نانوسلولز با کمک پلاسما
پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان از دستاورد تازهای در تبدیل پوستههای گردو به منابع پایدار تولید میکرو و نانوسلولز خبر دادهاند؛ رویکردی که میتواند نقش مهمی در کاهش ضایعات کشاورزی و توسعه مواد زیستی پیشرفته ایفا کند. در این مطالعه، فناوری پلاسما با گسیل تخلیه الکتریکی در سری DBD بهعنوان پیشتیمار بهکار گرفته شده تا ساختار پیچیده و فشرده لیگنوسلولزی پوسته گردو را باز کند و مسیر استخراج الیاف سلولزی را هموار سازد. نتایج نشان داده است که اعمال ولتاژهای ۱۸ و ۲۰ کیلوولت پیش از تیمارهای رایج قلیایی و سفیدکننده، الگوهای تازهای از شکست پیوندهای هیدروژنی، کاهش کریستالینیتی و تبدیل میکروفیبرها به نانوفیبرهای با قطر حدود ۸۰ نانومتر ایجاد میکند. این پژوهش، امکان بهرهبرداری صنعتی از پسماندهای کشاورزی در مقیاس وسیع و تولید مواد پیشرفته با ریشه طبیعی را در چشمانداز قرار میدهد.
بازخوانی پیشرفتها در MOFهای وانادیوم/منگنز برای چالشهای زیستمحیطی و واکنشهای کاتالیستی
گسترش شتابگرفتهی صنعتیشدن در جهان، کیفیت هوا، سلامت محیطزیست و پایداری زیستی را با تهدیدهای فزایندهای روبهرو کرده است؛ تهدیدهایی که مقابله با آنها به فناوریهایی کارآمد، مقرونبهصرفه و قابل تعمیم به مقیاس صنعتی نیاز دارد. در چنین شرایطی، پژوهشگران دانشگاه مراغه با همکاری دانشگاههای جیاشینگ، اولو و آدام میکویچ، مروری جامع بر ساختارها و عملکرد چارچوبهای آلی – فلزی مبتنی بر وانادیوم و منگنز منتشر کردهاند؛ موادی که به دلیل ماهیت نانویی، انعطافپذیری ساختاری، تخلخل بالا و وفور سایتهای فعال، از گزینههای مهم در کاتالیستهای نوین و فناوریهای پاک به شمار میروند. این مطالعه ضمن بررسی پیشرفتهای اخیر، رابطه ساختار و کارکرد این MOFها را تحلیل کرده و مسیرهای آینده توسعه آنها در تصفیه آلایندهها، جذب و تبدیل CO₂، اکسایش ترکیبات آلی و دیگر کاربردهای زیستمحیطی را روشن میکند.
درمان هدفمند سرطان معده با نانولیپوزومهای کورکومین؛ ترکیب فناوری نانو و یادگیری ماشین
پژوهشگران بیمارستان وستچاینا و دانشگاه سیچوان با همکاری دانشگاه جنوبغرب جیاوتونگ، در تازهترین مطالعات خود مسیر جدیدی را برای مبارزه با آدنوکارسینوم معده معرفی کردهاند؛ سرطانی تهاجمی که هر سال هزاران بیمار را درگیر میکند. این تیم تحقیقاتی با بهرهگیری از فناوری نانو و تحلیلهای پیشرفته یادگیری ماشین نشان دادهاند که نانولیپوزومهای حاوی کورکومین قادرند چرخه حیات سلولهای بدخیم معده را مختل کنند و مکانیسمهای مرگ برنامهریزیشده ناشی از تجمع مس، موسوم به «کوپروپتوز»، را فعال سازند. یافتههای بهدستآمده نشان میدهد که این فرمولاسیون نانویی نهتنها رشد تومور را مهار میکند، بلکه با تغییر برنامهریزی متابولیکی سلول و ایجاد استرس اکسیداتیو، مسیرهای تهاجمی و متاستاتیک سرطان معده را نیز ضعیف میکند. این تحقیق، که ترکیبی منحصربهفرد از آزمایشات سلولی، مدلسازی زیستی و تحلیلهای محاسباتی است، امکان طراحی نسل جدید درمانهای هوشمند ضدسرطان را پررنگتر کرده است.