پژوهشگران دانشگاه بوعلی‌سینا و دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج) با طراحی و ساخت یک حسگر پوشیدنیِ پتانسیومتری بر پایه‌ی نانوساختار Na0.44MnO2 توانستند میزان غلظت یون سدیم در نمونه عرق انسان را اندازه‌گیری کنند. این حسگر علاوه بر این‌که یک مایع زیستی در دسترس است، از مزایای قیمت ارزان، قابل‌حمل‌بودن و غیرتهاجمی‌بودن نیز برخوردار است.
دانشمندان به تازگی یک روش ایمنی درمانی برای مقابله با سرطان ارائه کرده‌اند. جی پراکاش و همکارانش در تحقیقات خود نانوذرات جدیدی طراحی کردند که می‌توانند سلول‌های ایمنی بدن را هدف قرار دهند تا آن‌ها را در برابر سرطان به کار گیرند.
پارگی رگ‌های آئورت شکمی که به آنوریسم آئورت شکمی مشهور است، بیماری خطرناکی است. در حال حاضر، بیمارانی که با آنوریسم‌های کوچک به بیمارستان مراجعه می‌کنند، به جای درمان، تحت نظر هستند. جراحان می‌توانند آنوریسم‌های بزرگ را ترمیم کنند، اما گزینه‌های درمانی برای آنوریسم‌های کوچک‌تر وجود ندارد.
با ارائه سامانه تصویربرداری از درون سلول، محققان ابزاری در اختیار دارند که می‌تواند حمل و نقل مواد از طریق اندوزوم‌ها را درون سلول بررسی کنند.
پژوهشگران موسسه فناوری ناگویا ژاپن روشی برای تبدیل ضایعات ماهی به نانو پیاز کربنی با کیفیت بسیار بالا (CNOS) ارائه کردند. این پیشرفت جدید می‌تواند منجر به ساخت سیستم‌های نورپردازی LED و نمایشگرهای QLED نسل بعدی ارزان‌تر شود.
با پیرولیز پلاستیک‌های موجود در زباله، محققان نانولوله‌های کربنی تولید کردند که درون آن‌ها نانوذرات فلزی قرار دارد. این نانولوله‌ها با قرار گرفتن درون آند پیل سوختی، عملکرد آن را بهبود دادند. در این پروژه نیاز به استفاده از نانوذرات فلزی گران‌بها نبود.
محققان بریتانیایی با استفاده از نقاط کوانتومی موفق به ساخت دستگاه‌های تولید نور سفید هوشمند و قابل کنترل رنگ ساختند که کارآمدتر و اشباع رنگ بهتری نسبت به LEDهای استاندارد دارند و می‌توانند به صورت دینامیکی شرایط نور روز را در محیط داخلی منازل بازتولید کنند.
یک تیم تحقیقاتی با همکاری دانشمندانی از دانشگاه سیتی هنگ کنگ (CityU) به تازگی ساز و کار جدیدی برای افزایش استحکام و شکل‌پذیری آلیاژها با آنتروپی بالا کشف کرده‌اند، دو ویژگی که معمولاً با یکدیگر متفاوت هستند. این یافته‌ها درک تازه‌ای برای طراحی آلیاژهای قوی و در عین حال انعطاف پذیر با آنتروپی بالا و سرامیک‌های با آنتروپی بالا ارائه می‌دهد.
مایکل استرانو و همکارانش در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) در کمبریج، پاسخ منتقدان خود را دادند و این فرض که غشای کلروپلاست غیرقابل نفوذ است را باطل کرد.
بسیاری از ما شوک ناشی از الکتریسیته ساکن را با لمس یک جسم فلزی پس از پوشیدن ژاکت یا راه رفتن روی فرش احساس کرده‌ایم. هنگامی که دو ماده غیرمشابه (مانند بدن ما و پارچه) با یکدیگر تماس پیدا می کنند، در نتیجه تجمع بار، الکتریسیته ساکن ایجاد می‌شود.