محققان دانشگاه پتروشیمی چین فرآیندی برای چاپ سه‌بعدی ابرخازن ارائه کردند که در آن بدون نیاز به افزودنی می‌توان میکرو ابرخازن‌های گرافنی (MSC) را تولید کرد. این میکرو ابرخازن‌های گرافنی از ویژگی‌های الکتروشیمیایی جالبی برخوردار بوده و می‌توان از آن در ادوات پوشیدنی استفاده نمود. این فناوری بر محدودیت‌های موجود در تولید ابرخازن‌ها غلبه کرده و قطعه‌ای برای استفاده در نسل بعدی ادوات الکترونیکی پوشیدنی ارائه می‌دهد.
با تولید نانوذراتی از جنس پلی‌فنل برای محافظت یک ترکیب گیاهی موثر در برابر پرتوهای فرابنفش خورشید، افزودنی جدیدی به منظور استفاده در کرم‌های ضدآفتاب ساخته شد.
سلول‌های سرطان تخمدان نسبت به کلسترول حساس بوده و نیازمند کلسترول فراوان هستند، محققان با تولید نانوذراتی مسیر ورود کلسترول به این سلول‌ها را مسدود کرده و در مدل‌های موش آزمایشگاهی رشد تومور را ۵۰ درصد کاهش دادند.
با استفاده از نقاط کوانتومی، کارایی سلول‌های خورشیدی به بیش از ۱۸ درصد رسید. این دستاورد یک پیشرفت فناورانه در توسعه سلول‌های خورشیدی است که می‌تواند جهشی در مسیر تجاری‌سازی نسل جدیدی از سلول‌های خورشیدی ایجاد کند.
محققان دانشگاه گوا نشان دادند که چگونه می‌توان با استفاده از نوعی قارچ محلی، نانوذرات طلا تولید کرد، نانوذراتی خواص ضدسرطان دارد. این نانوذرات را می‌توان جایگزین نانوذرات طلایی کرد که از روش‌های شیمیایی به دست می‌آیند.
با استفاده از دو پروتئینی که از ماده چسبنده صدف و پیله کرم ابریشم به دست آمده، محققان غشائی حاوی نانوالیاف ساختند که می‌تواند روی زخم بچسبد و به سرعت خونریزی را متوقف کند. این ماده نسب به نفوذ آب و باکتری مقاوم است.
محققان با استفاده از سلول‌های بدن بیمار، نوعی نانوذرات حاوی پوشش ساختند که شبیه به سلول خود بیمار بوده و در نتیجه به راحتی در بدن جابه‌جا می‌شوند بدون این که سیستم ایمنی آن‌ها را دشمن فرض کند. این نانوذرات از داروی شیمی‌درمانی پر شده و به صورت هدفمند وارد سلول سرطان ریه می‌شوند.
یکی از محققان دانشگاه ویرجینیای غربی با دریافت گرنت از شرکت مرک (Merck) در حال ساخت واکسنی است که سیستم ایمنی بدن را نسبت به بیماری‌ها آماده می‌کند. این واکسن حاوی نانوذرات لیپیدی است که مواد ژنتیکی را در خود دارد.
محققان دانشگاه شیکاگو روبات‌های نانویی ساختند که می‌تواند به سلول‌های ایمنی بدن متصل شده و عملکرد آن‌ها را بررسی کند. این روبات که به آن “هگزاپود” گفته می‌شود، روشی جدید و بسیار سازگار برای مطالعه سلول‌های ایمنی بدن بوده و از آن می‌توان برای کمک به سیستم ایمنی درمانی در برابر سرطان، عفونت یا بیماری‌های خود ایمنی استفاده کرد.
معمولا از الکتروریسی برای تولید داربست‌های دوبعدی استفاده می‌شود، اما به تازگی از این فناوری برای ساخت داربست سه‌بعدی استفاده شده که با کارایی بسیار بالاتری سلول‌های پوست روی آن رشد می‌کنند.