محققان دانشگاه پیام نور یزد با همکاری اساتید دانشگاه تهران موفق به تولید نانوکامپوزیت نافئین- ریبوفلاوین شدند. این نانوکامپوزیت امکان انتقال الکترون را برای مواد حیاتی مانند پروتئین‌ها محیا نموده و با کاتالیز نمودن واکنش ردکس پروتئین، می‌تواند در طراحی انواع حسگرهای زیستی مفید واقع شود.
آقای دکتر سید حمیدرضا مداح حسینی، عضو هئیت علمی دانشکده مواد دانشگاه صنعتی شریف، محققی است که با استفاده از روش آسیاب مکانیکی موفق به تولید این پودرمغناطیسی گردیده است.
محققان دانشگاه تربیت مدرس موفق به ایجاد پوشش‌های نانوکریستال بر روی تیتانیوم خالص تجاری به روش الکترولیز پلاسمایی شدند.
پژوهشگران کشورمان به تازگی موفق به تولید نانوپودر آلومینا به روشی اقتصادی و مقرون به صرفه شده‌اند. خانم مهندس مریم شجاعی بهاباد فارغ‌التحصیل رشته مهندسی مواد از دانشگاه تربیت مدرس، طی پروژه کارشناسی ارشد خود نانوپودر آلومینا را به روشی ساده و با استفاده از مواد اولیه‌ای ارزان و در دسترس تولید کرده است.
پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف موفق به ارائه‌ی مدلی در توضیح رابطه‌ی اندازه‌ی ذرات با تنش داخلی و استحکام آن شده‌اند.
در مرداد ماه ۱۳۸۷، کارگروه منابع انسانی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو در راستای حمایت‌های تشویقی از دستاوردهای افراد، ۱۴۷ مورد از درخواست‌های دریافت حمایت را داوری کرده است که از این تعداد ۲۴ مورد مردود، ۲۲ مورد ناقص و ۱۰۱ مورد قابل قبول بوده‌‌اند.
پژوهشگران مهندسی مواد دانشگاه صنعتی شریف موفق به سنتز کامپوزیت‌های مس تقویت شده با نانوذرات آلومینا در مقیاس آزمایشگاهی گردیدند.
محققان مرکز تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان موفق به طراحی و ساخت کاتالیزورهایی با قابلیت بازیافت آسان شدند. این کاتالیزور نانوساختار سولفونیک اسید بر پایه سیلیکای نانومتخلخل است و قابلیت آن را دارد که در محیط ناهمگن فعالیت کند و در انتها نیز بدون نیاز به عمل خنثی‌سازی به راحتی بازیافت گردد.
محققان گروه فیزیک و پژوهشکده نانو دانشگاه رازی کرمانشاه، با استفاده از تئوری تابعی چگالی، موفق به بررسی اثر نقص بر خواص الکتریکی و مغناطیسی نانولوله‌های بورون نیترید شده‌اند.
اندیشگاه فناوری‌نانو وزارت بهداشت، در خرداد سال ۱۳۸۵ فعالیت خود را با هدف – کمک به برنامه‌ریزان، تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران مرتبط از طریق ارائه دستاوردهای پژوهشی و آینده‌نگر، و شناخت و صورت‌بندی مسئله، متناسب با تحولات جهانی و شرایط بومی کشور، با در نظر گرفتن ابعاد متنوع تجاری‌سازی فناوری و توسعه – آغاز نمود.
فعالیت اندیشگاه را می‌توان به سه دوره تقسیم نمود: در دوره اول(از خرداد ۱۳۸۵ تا پایان شهریور ۱۳۸۵)، وظیفه اندیشگاه بیشتر متمرکز بر تربیت نیروی انسانی و مشاوره به کمیته تازه‌تشکیل فناوری‌نانو در ایجاد زیرساخت‌های لازم بود؛ دور دوم(از ابتدای مهر ۱۳۸۵ تا پایان اسفند ۱۳۸۵) با انجام پروژه‌های پیشنهادی از طرف وزارت بهداشت خاتمه یافت؛ و دور سوم، از ابتدای سال ۸۶ آغاز و تاکنون ادامه دارد.