پژوهشگران چینی با استفاده از نانوکاتالیست، احیا الکتروکاتالیستی دی‌اکسیدکربن و تولید مواد باارزش افزوده بیشتر را امکان‌پذیر کردند.
دانشگاه تبریز: زخم‌پوش گیاهی نانویی، کم‌هزینه و کم‌خطر برای بیماران
محققان دانشگاه تبریز پوشش زخم هیدروژل نانوکامپوزیتی حاوی دارو بر پایه پلیمرهای طبیعی و چارچوب‌های آلی‌فلزی را تولید کرده‌اند که می‌تواند برای بیماران مزایای زیادی را به دنبال داشته باشد.
ساخت میکروروبات‌هایی که هم دارورسان هستند و هم دماسنج!
گروهی از محققان در دانشگاه صنعتی مونیخ (TUM) میکروروباتی را توسعه داده‌اند که قادر به حرکت در سلول‌ها و تحریک سلول‌های منفرد است. برنا اوزکال الدمن استاد نانو و میکرو روباتیک، پتانسیل‌های درمانی زیادی را برای این میکروروبات‌ها متصور است. نتایج این تحقیق در مجله Advanced HealthCare Pathers منتشر شده است.
ارائه راهبردی برای مطالعه کاتالیست در سطوح نانویی
محققان نشان دادند که چگونه با استفاده از یک نوع روش طیف‌سنجی می‌توان عملکرد کاتالیست‌ها را در حین کار بررسی کرد.
ترمیم بافت با «کتیرا» پلیمر زیست‌تخریب‌پذیر
«تهیه داربست چندسازه‌ای بر پایه کتیرا برای مهندسی بافت غضروف – استخوان» عنوان طرحی است که مریم دهقان نیری در قالب رساله دکتری با راهنمایی ابراهیم واشقانی فراهانی به انجام رسانده است.
دریافت حمایت مالی برای شناخت بهتر نانوذرات نیمه‌هادی چند عنصری
محققان دانشگاه آرکانزاس کمک مالی NSF را برای مطالعه نانوذرات نیمه‌هادی دریافت می‌کنند. هدف آنها توسعه نانوذرات نیمه‌هادی با خواص عالی به منظور استفاده در محصولات صنعتی است.
روشی برای سنتز نانوورق‌های Mxene چند لایه بدون نقص ارائه شد
پژوهشگران چینی راهبرد جدیدی برای سنتز نانوورق‌های Mxene چند لایه بدون نقص با خصوصیات فیزیکوشیمیایی پیشرفته ارائه کرده‌اند.
دانشگاه تربیت‌مدرس در یک‌قدمی تولید دانش بومی ابرخازن آلومینیومی
سنتز نانوکامپوزیت V۲CTx/CNT و بررسی خواص الکتروشیمیایی» عنوان طرحی است که مطهره سادات محسنی صالحی منفرد با راهنمایی احسان طاهری نساج به پایان رسانده است.
ساخت باتری خود‌‌توان برای لنزهای هوشمند چشم
محققان باتری خود توان (Self-Power) با قابلیت شارژ شدن با اشک چشم ساختند که می‌تواند در لنزهای هوشمند استفاده شده و پایش برخی شرایط بدن نظیر نظارت بر سطح گلوکز را به عهده داشته باشد.
هوش مصنوعی و رباتیک نرم در خدمت داروهای طولانی عمل
ترکیب هوش مصنوعی و رباتیک نرم در یک دستگاه داروی قابل کاشت، آزادسازی مداوم دارو را امکان‌پذیر می‌کند و از مشکلات ناشی از تشکیل بافت اسکار در اطراف آن جلوگیری می‌نماید. نتایج این پروژه که در حوزه داروهای طولانی عمل (Long Acting) است، در نشریه Science Robotics به چاپ رسیده است.