تابش پرتو مادون قرمز از گرافن

گرافن بار دیگر نشان داد که می‌تواند برای مصارف فوتونیک مناسب باشد زیرا این ماده قادر است در اثر تابش پالس‌های لیزر کوتاه مدت، پرتو مادون قرمز منتشر کند. این موضوع توسط محققان آزمایشگاه آمز و دانشگاه ایالتی آیوا به اثبات رسیده است. این نتایج نشان می‌دهد که گرافن می‌تواند در ادوات اپتوالکترونیک مانند آمپلی‌فایرها مورد استفاده قرار گیرد.

نتایج همایش نهایی پروژه NanoCap

گرافن بار دیگر نشان داد که می‌تواند برای مصارف فوتونیک
مناسب باشد زیرا این ماده قادر است در اثر تابش پالس‌های لیزر کوتاه مدت،
پرتو مادون قرمز منتشر کند. این موضوع توسط محققان آزمایشگاه آمز و دانشگاه
ایالتی آیوا به اثبات رسیده است. این نتایج نشان می‌دهد که گرافن می‌تواند
در ادوات اپتوالکترونیک مانند آمپلی‌فایرها مورد استفاده قرار گیرد.

گرافن ماده‌ای ورقه‌ای شکل از اتم‌های کربن است که ساختاری لانه زنبوری
دارد. این ماده که در سال ۲۰۰۴ کشف شده دارای خواص الکترونیکی و مکانیکی
بسیار جالبی است. بنابراین از این ماده می‌توان در صنعت الکترونیک به‌عنوان
جایگزینی برای سیلیکون استفاده کرد. یکی از  مزیت‌های گرافن، سرعت
بالای حرکت الکترون در آن است که همانند ذرات دیراک فاقد جرم رفتار می‌کند.

گرافن می‌تواند ماده‌ای مناسب در حوزه فوتونیک باشد به‌ویژه مخابرات
نوری، جایی که سرعت همه چیز است. برای مثال گرافن برای کارایی کوانتوم
درونی بسیار ایده‌آل است زیرا تقریبا همه فوتون‌های جذب شده به‌وسیله گرافن
تبدیل به الکترون و حفره می‌شود که این موجب تولید الکتریسیته می‌شود. از
آنجایی که الکترون‌های دیراک در گرافن وجود دارند، این ماده می‌تواند هر
طیفی از نور را جذب کرده و به سرعت به نور پاسخ دهد بنابراین از این سیستم
می‌توان برای تولید ادواتی استفاده کرد که از تمام ابزارهای مخابرات نوری
سریع‌تر است.

علیرغم مطالعات زیادی که روی گرافن انجام شده، تعداد اندکی
پروژه روی رفتار گرافن در معرض پالس‌های نوری فمتوثانیه انجام شده است.
تابش این پالس‌ها موجب حالت‌های باری غیرموازن می‌شود که این حالت‌ها برای
تولید دستگاه‌های نوری مانند آپلی‌فایرهای و مبدل‌های طول موج مناسب است.

جیگانگ وانگ و همکارانش  تک لایه‌های گرافنی با کیفیت بالا را در معرض
تابش لیزر پالسی با فاصله زمانی ۳۵ فمتوثانیه قرار دادند که انرژی در حد
۵۵/۱ الکترون ولت دارد. آنها توانستند میزان  انعکاس نور را از این
نمونه اندازه‌گیری کنند. این کار موجب شد تا اطلاعات خوبی درباره میزان نور
جذب شده از گرافن به‌دست آید که این میزان بستگی به هدایت نوری گرافن دارد.

نتایج نشان داد که هدایت نوری گرافن با افزایش شدت پالس‌های تابیده شده،
تغییر می‌کند. این بدان معناست که نور بیشتری از ماده، نسبت به نور ورودی،
خارج می شود. آنها نشان دادند که تابش لیزر موجب برانگیختن الکترون و تجمع
آنها در بالای مخروط دیراک می‌شود  که با بازگشت الکترون‌ها به حالت
پایه تابش مادون قرمز رخ می‌دهد.

نتایج این تحقیق در نشریه Physical
Review Letters  به چاپ رسیده است.