محققان چینی موفق به طراحی و ساخت نانوذرات هوشمندی شدند که قادر به رهایش دارو در سلول‌های سرطانی هستند. این گروه، نانوساختاری از جنس طلا ساختند که می‌تواند به بسیاری از محدودیت‌های روش‌های شیمی‌درمانی فائق آید؛ یکی از این مشکلات، از بین بردن سلول‌های سرطان است بدون این که سلول‌های سالم آسیبی ببینند.
تولید نانوحامل دارویی با استفاده از نانوذرات طلا
این گروه روی سطح نانوساختارهای طلا گروه‌های پپتیدی کوچکی قرار دادند که کلید موفقیت این نانوساختارها در رهایش دارو است. این پپتیدها نانوساختار را به سوی سلول‌های سرطانی هدایت می‌کند و موجب اتصال دارو به سطح سلول‌های سرطانی می‌شود. محیط اسیدی سلول‌های سرطانی، عامل محرک برای رهایش داروی ضد سرطان از این ساختارها است.
از سوی دیگر این نانوساختارها قادراند پرتوهای مادون قرمز تابیده شده به بدن را جذب کرده و آنها را به گرما تبدیل کنند؛ با این کار می‌توان شرایط را برای از بین بردن سلول‌ها از طریق گرما آماده کرد. گرمادرمانی به روشی اطلاق می‌شود که در آن سلول‌های سرطانی به حدی گرم می‌شوند که از بین می‌روند در حالی که سلول‌های سالم، بدون آسیب باقی می‌مانند.
اولین نتایج این پژوهش در قالب مقاله در نشریه Biomedical Materials به چاپ رسیده است. محققان دانشگاه نرمال شرق چین با همکاری پژوهشگرانی از دانشگاه تونجی از نانوذرات طلا به‌عنوان واحد سازنده نانوحامل دارو استفاده کردند. آنها داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین را با استفاده از پپتید A54 به این نانوذرات متصل کردند. قطر نانوذرات طلا در این پژوهش تقریبا ۲۰۰ نانومتر است که این ابعاد ۵۰ برابر کوچکتر سلول‌های قرمز خون است.
محققان این نانوحامل را روی سلول‌های سرطان ریه تست کردند، نتایج نشان داد که نانوحامل حاوی پپتید A54 سه برابر بیشتر از نانوحامل فاقد پپتید موفق به از بین بردن سلول‌های سرطانی می‌شود. یکی از مزایای این روش درمانی آن است که گرمای حاصل از نوسانات نانوذرات طلا می‌تواند به از بین رفتن سلول‌های سرطانی کمک شایانی کند.
شونینگ لیو از محققان این پروژه می‌گوید: فعالیت درمانی بیشتر داروهای ضد سرطان به دلیل اثرات سمی این داروها بر بدن و ممانعت از رشد سلول‌های سالم با محدودیت‌هایی روبرو است. غلبه براین محدودیت به‌عنوان چالشی برای محققان در استفاده از روش شیمی‌درمانی بوده است.
لیو می‌افزاید: در این پژوهش ما از یک پپتید روی سطح نانوذرات طلا استفاده کردیم که می‌تواند به‌صورت اختصاصی به سلول‌های سرطان ریه متصل شود. این موضوع موجب افزایش اثربخشی دارو می‌شود.
