روشی برای توقف رشد سلول‌های سرطانی با نانوذرات لومینسانس

پژوهشگران با استفاده از نانوذرات سیستیماین مس (Cu-Cy) و اشعه‌ی ایکس موفق به ارائه‌ی روش درمانی جدیدی برای توقف رشد سلول‌های سرطانی شدند. این گروه به دنبال ثبت پتنت مربوط به این روش درمانی جدید هستند.

محققان دانشگاه تگزاس زمانی که روی ترکیبات سیستیماین مس (سیستماین از مشتقات سیستئین با فرمول شیمیایی HSCH₂CH₂NH₂ که برای درمان عامل سنگ کلیه استفاده می‌شود- مترجم) تحقیق می‌کردند، دریافتند که این ماده در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه‌ی ایکس، دچار کاهش تابش لومینسانس می‌شود. محققان این پروژه، نانوذرات سیستیماین مس (Cu-Cy) را تولید کرده و نشان دادند که در حضور اکسیژن یگانه (singlet oxygen) دچار زوال انرژی می‌شود. اکسیژن یگانه یکی از ترکیبات جانبی در درمان فتودینامیک سلول‌های سرطانی است که می‌تواند روی سلول‌های سرطانی اثر مخرب بگذارد.
وی چن و همکارانش با کشف این ویژگی دریافتند که روش منحصربه فردی برای درمان سرطان یافته‌اند. این گروه تحقیقاتی با انجام آزمایش‌هایی نشان دادند که نانوذرات Cu-Cy در حضور تابش اشعه ایکس می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را اندکی کند.
چن می‌گوید: «ایده‌ی این روش بسیار ساده بوده و از روش‌های درمانی فتودینامیک پیشین کاراتر است. شما در این روش نیاز به مراحل متعدد ندارید، تنها استفاده از نانوذرات برای درمان کافی است. ما سال‌ها بود که به دنبال چنین روشی برای درمان سرطان بودیم».
این گروه تحقیقاتی نتایج یافته‌های خود را در قالب مقاله‌ای با عنوان A New X-Ray Activated Nanoparticle Photosensitizer for Cancer Treatment در نشریه Biomedical Nanotechnology به چاپ رساندند. همچنین یافته‌های این گروه تحقیقاتی در حال ثبت شدن در اداره ثبت اختراعات است.
روش‌های فتودینامیک می‌تواند سلول‌های سرطانی را از بین ببرد، برای این کار باید ترکیبات حساس‌ساز نوری به درون تومور تزریق شوند. این ترکیبات بعد از تابیدن نور به آنها اکسیژن یگانه تولید می‌کنند. برخی گروه‌های تحقیقاتی از نور مرئی و لیزر مادون قرمز برای این کار استفاده کردند. برخی نیز از نانوذرات لومینسانس برای این کار استفاده کردند. مشکل بیشتر گروه‌های تحقیقاتی این بود که روش‌های آن‌ها برای درمان سلول‌های سرطانی عمیق محدودیت داشت. کارایی این روش‌ها پایین است و نورهای مورد استفاده برای فعال کردن نانوذرات معمولاً امکان نفوذ در بخش‌های عمیق سلول‌ها را ندارد. اما این گروه از اشعه‌ی ایکس استفاده کردند که قادر به نفوذ در عمق بافت‌ها است. همچنین در این روش نیاز به استفاده از حساس‌سازهای نور نیست که این کار هزینه درمان را کاهش می‌دهد.