امکان استفاده از LEDهای انعطاف‌پذیر نانوسیمی در نمایشگرها

یک تیم تحقیقاتی از فرانسه موفق به ساخت LEDهای انعطاف‌پذیر با استفاده از نانوسیم نیترید گالیم و نیترید گالیم ایندیم به‌صورت هسته‌ای/پوسته‌ای شدند. این LEDها هم برای ساخت نمایشگر و هم لامپ‌های روشنایی قابل استفاده است.

محققان فرانسوی با استفاده از نانوسیم‌های نیتریدی که به‌صورت عمودی رشد کرده‌اند موفق به ساخت دیود نشر نور انعطاف‌پذیر شدند. این دیودها دارای قابلیت نشر نور سبز و آبی از طیف الکترومغناطیس هستند. این پروژه گامی مؤثر در مسیر تولید نمایشگرها و لامپ‌هایLED انعطاف‌پذیر است.
از LEDهای انعطاف‌پذیر می‌توان در ساخت نمایشگرهای قابل رول شدن و الکترونیک هوشمند استفاده کرد. در حال حاضر بیشتر LEDها از جنس مواد آلی هستند که روی زیرلایه‌های سبک و انعطاف‌پذیر قرار گرفته است. هر چند این ادوات طی سال‌های اخیر رشد زیادی داشته‌اند اما هنوز مشکلاتی در آن‌ها وجود دارد. از سوی دیگر‌OLEDهای آبی هنوز درخشندگی و کارایی کوانتومی اندکی دارند.
محققان مؤسسه الکترونیک فاندامنتال در دانشگاه پاریس زود (Paris Sud XI) موفق به ساخت نانوسیم نیترید گالیم و نیترید گالیم ایندیم به‌صورت هسته‌ای/پوسته‌ای شدند و از آن برای ساخت LED انعطاف‌پذیر بزرگ استفاده کردند. این LED می‌تواند نور سبز و قرمز را بسته به مقدار ایندیم، نشر دهد. این طول موج‌ها می‌توانند با یک ابزار چند لایه‌ای جفت شده و طیف وسیعی از رنگ‌های قابل تنظیم را ایجاد کنند. این LEDها کاملاً پایدار و قابل خم شدن هستند و بدون از دست دادن خواص نشر خود می‌توانند صدها بار خم شوند.
این گروه تحقیقاتی با قرار دادن نانوسیم‌های نیتریدی در لایه‌ای از جنس پلیمر پلی‌دی‌متیل‌سیکلوکسان موفق به ساخت این دیود شدند. این پلیمر حاوی نانوسیم، یک LED قابل انعطاف است که می‌تواند شفاف یا نیمه‌شفاف باشد. در این ساختار، اجزای بسیار کوچک در ابعاد نانومتری مسئول تولید رنگ هستند.
با افزودن رنگ قرمز به این دیود هیبریدی که قادر به نشر رنگ سبز و آبی است، می‌توان برای تولید ادوات نشردهنده نور سفید استفاده کرد. از این فناوری می‌توان هم برای ساخت نمایشگر و هم لامپ‌های روشنایی استفاده نمود. رنگ‌های دیگری نیز می‌توان از این نوع دیودها ایجاد کرد. تغییر رنگ بستگی به این دارد که ترکیبات دیگری نظیر فسفید یا آرسنید جایگزین نیترید در ساختار نانوسیم شوند.
نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای در نشریه Nano Letters منتشر شده‌است.