با همکاری محققانی از دانشگاه‌های ایران و آمریکا، یک روش الکتروشیمیایی پالسی برای تهیه شبکه در هم تنیده پلی‌آنیلین – لیگنین سولفونه شده (لیگنوسولفونات) ارائه شده است. نانوکامپوزیت تهیه شده کارکرد ممتازی از خود در زمینه ذخیره انرژی ابرخازنی نشان می‌دهد.
یکی از پژوهشگران در دانشگاه تورنتو رزینی حاوی نانوذرات ساخته که می‌تواند برای رفع حفره‌های دندانی مناسب باشد. این نانوذرات داروهایی را در خود دارند که خواص ضدمیکروبی در دندان ایجاد می‌کند.
محققان نشان دادند که می‌توان با اصلاحاتی در یک روش کلاسیک تولید هیدروژن، میزان تولید این گاز را به شکل قابل توجهی افزایش داد.
مهندسان دانشگاه کالیفرنیا برکلی روش جدیدی برای ساخت حسگرهای پوشیدنی ابداع کرده‌اند که محققان پزشکی را قادر می‌سازد تا طرح‌های جدید را بسیار سریع‌تر و با هزینه کمتری نسبت به روش‌های موجود آزمایش کنند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا ابزار جدید قدرتمندی را توسعه داده‌اند که فعالیت الکتریکی درون سلول‌های قلب را با استفاده از حسگرهای کوچک «پاپ‌آپ» رصد می‌کند. این حسگرهای کوچک بدون آسیب رساندن به سلول‌ها کار می‌کند. این دستگاه مستقیم حرکت و سرعت سیگنال‌های الکتریکی که در یک سلول قلب منفرد و همچنین بین چندین سلول قلب حرکت می‌کنند، را اندازه‌گیری می‌کند. این اولین باری است که دانشمندان این سیگنال‌ها را در داخل سلول‌های بافت‌های سه‌بعدی اندازه‌گیری می‌کنند.
محققان ساز و کار جدیدی برای فشرده‌سازی نور ارائه کردند که فرصت‌های تازه‌ای برای توسعه فناوری‌های جدید به ویژه نانوالکترونیک باز می‌کند.
مهندسان نانو در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو روشی جدید و موثری برای رساندن RNA پیام‌رسان (mRNA) به سلول‌ها ایجاد کرده‌اند. رویکرد آن‌ها شامل بسته‌بندی mRNA در داخل نانوذراتی است که ساختاری شبیه به ویروس آنفولانزا دارد. این نانوذرات یک وسیله طبیعی کارآمد برای انتقال مواد ژنتیکی مانند RNA به داخل سلول‌ها است.
تیمی از محققان دانشگاه مینه‌سوتا، با ترکیب تخمیر و پالایش شیمیایی، فناوری را توسعه داده‌اند که می‌تواند مایعات نفت مانند را از گیاهان تولید کند. در این فناوری از نانوذرات به‌عنوان کاتالیست استفاده شده است.
پژوهشگران به دنبال دستکاری گیاهان برای تولید واکسن در آن‌ها هستند. با این کار به جای تزریق واکسن، کافی است که این گیاهان خورده شوند.
پژوهشگران نشان دادند که با افزودن نانوذرات نقره می‌توان کارایی پیل‌های سوختی میکروبی را به میزان قابل توجهی افزایش داد.