به‌صورت رایج نانولوله‌های کربنی در دمای تقریبا ۸۰۰ درجه در حضور کاتالیست آهن رشد می‌کند. یافته‌های اخیر محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) نشان می‌دهد که با افزودن نمک طعام می‌توان دمای تولید نانولوله‌ها را تا ۴۸۰ درجه سانتی‌گراد پایین آورد. با این کار، تولید نانولوله‌های کربنی اقتصادی‌تر و ساده‌تر می‌شود.
کسانی که تجربه کار با نانولوله‌های کربنی را دارند می‌دانند که این پودرهای سبک به سادگی در هوا پخش می‌شوند و جابه‌جایی آن‌ها در مقیاس انبوه کار دشواری است. برای حل این مشکل محققان با استفاده از ترفندی فناورانه، نانولوله‌های کربنی را به شکل خمیر در آوردند بدون این که نیاز به مواد شیمیایی خطرناک و خورنده باشد.
با ترکیب نانولوله‌های کربنی چندجداره و و پلی‌بروسیلوکسان، کامپوزیتی ساخته شده که بعد از آسیب، خود را ترمیم کرده و التیام پیدا می‌کند.
تورم سیلیکون در آند باتری یون‌لیتیم یکی از مشکلات این نوع باتری‌ها است. محققان با نوآوری، سیلیکون را با نانولوله‌کربنی و کربن ترکیب کرده و ساختاری ارائه کردند که می‌تواند به‌عنوان آند استحکام بالایی داشته باشد.
الجیکم که در تولید مواد شیمیایی فعال است، قصد دارد تا تولید نانولوله‌های کربنی خود را سه برابر افزایش دهد.
محققان با استفاده از نانولوله‌های کربنی و نوعی پلیمر، پوست محافظی ساختند که می‌تواند بدن را در برابر عوامل بیماری‌زا محافظت کند.
محققان با قرار دادن نانوحسگری در برگ درخت دریافتند که با آسیب دیدن بخشی از برگ، پراکسید هیدروژن در برگ تولید شده و این ماده به‌عنوان موج سیگنال‌دهی باعث ترمیم بخش آسیب‌دیده می‌شود.
محققان با توزیع یکنواخت نانوذرات روتنیوم روی سطح نانولوله‌های کربنی چندجداره، کاتالیستی ساختند که با کارایی بالا می‌تواند مولکولهای آب را بشکند و هیدروژن تولید کند.
شرکت فوجیتسو با استفاده از نانولوله‌های کربنی، چسبی ساخته است که هدایت گرمایی بالایی داشته و می‌تواند چند برابر نسبت به چسبهای رایج، گرما را دفع کند.
شرکت نچرال نانوتک (Natural Nanotech) قصد دارد تا از نانولوله‌های موجود در خاک رس منطقهای در استرالیا برای تصفیه آب و زدایش کربن از اتمسفر استفاده کند.