بر اساس ماده ۱ «سند ملی توسعه علوم و فناوری نانو»، فناوریهای مواد، قطعات و سیستمهایی که در آنها یکی از ابعاد در مقیاس میکرو (۰.۱ تا ۱۰۰۰ میکرون) باشد، به عنوان فناوری میکرو شناخته میشود. این فناوریها در حوزههای مواد دارای اندازه میکرو، میکرو الکترونیک، سیستمهای میکرو الکترومکانیکی، میکرو روباتها، آزمایشگاه روی تراشه و میکرو حسگرها قرار گرفته و حوزههایی مانند میکروبیولوژی و سایر زیرمجموعههای زیستفناوری مستثنی شدهاند. در گزارش منتشرشده توسط ستاد توسعه فناوریهای نانو و میکرو، اقدامات صورتگرفته در سال ۱۴۰۳ مرتبط با هر یک از چهار حوزه تمرکز «میکروالکترونیک»، «سامانهها و ابزارهای پایش خودتوان»، «الکترونیک چاپی» و «آزمونهای تشخیص بر بالین» تشریح شده است.
گزارش اجرای برنامه توسعه فناوریهای میکرو در سال ۱۴۰۲ منتشر شد
سند ملی توسعه علوم و فناوری نانو در آبانماه سال ۱۴۰۱ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید. بر اساس ماده ۶ این سند با تأکید بر وجود زیرساختهای مشترک فناوریهای میکرو با فناوریهای نانو بهویژه در زمینه توسعه و تجاریسازی، ستاد نانو موظف به تدوین برنامههای اختصاصی میکرو شده است.